Doel: een mijlpaal van controverse!
- At December 30, 2018
- door Esther
- In Reportages
0
De kerncentrale van Doel (KCD) bevindt zich in de haven van Antwerpen, op de linkeroever van de Schelde, nabij het dorpje Doel. De centrale herbergt vier kernreactoren met een totale capaciteit van 2.905 MW. Die werden in de periode 1975-1985 in gebruik genomen. De centrale vertegenwoordigt ongeveer 15% van de totale elektriciteitsproductiecapaciteit in België.
De KCD is niet alleen een ijkpunt in het landschap rond Antwerpen en van het dorpje Doel, maar ook al lang de focus van een publiek debat. De twee Belgische kerncentrales, Doel en Tihange, hebben structureel betonproblemen. Tijdens inspecties door exploitant Engie Electrabel werd vastgesteld dat er betonrot in de plafonds van de twee reactoren zit; waaronder in Doel 4. En de problemen nemen de laatste tijd snel toe. Eerder dit jaar werd er een lek gevonden in Doel 1 en een technisch defect in Doel 4. De Belgische nucleaire toezichthouder, het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC), benadrukt dat er geen risico’s zijn voor “de bevolking, de werknemers en het milieu”. Desalniettemin is de KCD relatief verouderd. Doel 1 en 2 zijn in 1975 begonnen met operaties.
Het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie (IAEA) eiste vorig jaar aanvullende veiligheidsgaranties na inspectie van de kerncentrale van Doel, waarna het management van de fabriek beloofde de aanbevelingen van het agentschap te zullen volgen. Volgend jaar zal het IAEA opnieuw een inspectie uitvoeren.
De problemen zijn echter al veel langer aan de gang. In de afgelopen jaren is meermaals vastgesteld dat het beton in de reactoren niet voldoet aan de (internationale) eisen. De reactoren moesten ook meerdere keren worden stilgelegd vanwege defecten. Wat veel controverse veroorzaakte, was dat in 2012 scheuren werden ontdekt in de reactorvaten van Tihange 2 en Doel 3. Opnieuw verklaarde het FANC dat er geen gevaar was. De energieproductie werd tijdelijk stilgelegd maar ook snel weer opgestart. Maar 2 jaar geleden werden opnieuw scheuren in een reactorvat ontdekt.
Als je goed oplet, valt je op dat de kerncentrale van Doel vaak in het nieuws is. Deze controverse is daarmee nog lang niet afgelopen!
Voor een eerdere blog over Doel en de tragiek ervan, klik hier.
Kinderpardon
- At December 24, 2018
- door Bram
- In Reportages
0
TV-presentator Tim Hofman heeft ongeveer 250.000 handtekeningen overhandigd aan leden van Tweede Kamer om zijn pleidooi voor een verlenging van het kinderpardon kracht bij te zetten. De mensen die deze petitie hebben ondertekend willen dat migranten die in Nederland zijn geboren, of al meer dan vijf jaar hier wonen, een permanente verblijfsvergunning krijgen. Een honderdtal sympathisanten hadden zich verzameld op het Binnenhof in Den Haag. De petitie is ontvangen door de parlementariërs Lodewijk Asscher (PvdA) en Lilian Marijnissen (SP), Farid Azarkan (DENK) en Jesse Klaver (GroenLinks).
Hofman nam het initiatief tot deze petitie naar aanleiding van en in zijn documentaire “Terug naar je eige land”. Daarin volgde hij vijf kinderen die Nederland moesten verlaten. Hofman kondigde op het Binnenhof aan dat hij door gaat met zijn actie. “Dit is een mijlpaal, maar we werken aan een marathon, ik ga bijvoorbeeld voor de Tweede Kamer spreken.”
De regering heeft eerder gezegd dat het niet de bedoeling is om het pardon voor kinderen te verlengen. De coalitiepartijen VVD en CDA herhaalde vandaag dat ze geen verandering in standpunt verwachten. VVD-fractievoorzitter Dijkhoff zei dat ouders die te horen hebben gekregen dat ze niet in Nederland mogen blijven eerder hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Doorgaan met het stapelen van procedure op procedure om in Nederland te blijven is volgens hem geen verstandige stap voorwaarts.
Erwin Olaf
- At November 11, 2018
- door Bram
- In Reportages
0
Tijdens de Nacht van NRC (op 10 november 2018) vertelde fotograaf Erwin Olaf in een interview met Rianne van Dijck over zijn werk, zijn kijk op het creatieve proces en de reden waarom hij fotograaf is geworden. Het was verrassend hoe pragmatisch hij denkt als hij fotografeert en opdrachten uitwerkt en uitvoert. Veel kunstcritici lijken daardoor te veel denkwerk en gedachten in zijn werk te leggen.
Hij koos voor fotografie in plaats van schrijven of schilderen vanwege de grenzen die het je meegeeft. Als je eenmaal een foto hebt, is dat dé basis voor het verdere ontwikkel- en afdrukproces. Zo was het in ieder geval in vroeger tijden, toen we allemaal nog met 35 mm negatief werkten. Je kunt dan dingen aanpassen en retoucheren, maar alleen tot op zekere hoogte. Bij schrijven en schilderen kan je bezig blijven. Continu ‘tweaken’ of zelfs opnieuw beginnen. En dat zo lang je wilt. Dat laatste zou het voor Erwin Olaf heel moeilijk maken om iets definitief te maken. Die grenzen brengen dus ook een bevrijding voor hem met zich mee. Zowel hijzelf als collega’s beschouwen hem als een neurotische perfectionist.
De foto op het scherm heeft hij gemaakt als protest tegen de aanslag op Charlie Hebdo in 2015. Hij heeft toen een tweeluik gemaakt, getiteld “Anger and Tamed”, als eerbetoon aan de slachtoffers en om uit te drukken wat dit met hem deed. “Anger” komt het dichtst in de buurt van de woede die hij voelde toen hij net van de aanval hoorde. “Tamed” betreft het gevoel dat hij nu heeft: iedereen gaat over de orde van de dag. Langzaam maar zeker worden de normen van een ander opgedrongen. Maar toch moeten we laten zien dat we niet het zwijgen worden opgelegd of een bit worden ingedaan- zoals bij een paard!
Erwin Olaf staat bekend om zijn reclamefotografie en zijn autonome werk. Beide zijn meerdere keren bekroond. Hij won een Amerikaanse Lucie Award voor zijn oeuvre en in 2011 de Johannes Vermeer prijs.