Meisje in de maak
- At June 20, 2013
- door Esther
- In Fotoshoot, Zwangerschap
0
Chantal ken ik nu tien jaar. We schelen, op twee dagen na, ook precies tien jaar in leeftijd. Samen hebben we met succes een vierjarige opleiding tot holistisch coach/therapeut gevolgd. Eén grote ontdekkingstocht, waarbij je vooral jezelf, maar natuurlijk ook de ander heel goed leert kennen. En hoewel wij heel erg verschillen, ontstond er gedurende de vier jaar een mooie vriendschap. Zo eentje die alle pieken en dalen overleeft en ook grensoverschrijdend nog steeds werkt.
Zoals Chantal zelf al opmerkte, ben ik als fotograaf bij alle ijkpunten in haar leven geweest. Als gast, maar ook als fotograaf. Haar belofte van trouw aan zichzelf, de verloving en het huwelijk met André en nu haar eerste zwangerschap. Hééééél bijzonder, zoals wij zelf altijd lachend tegen elkaar zeggen ;-)
Ik had Chantal al een tijd niet meer gezien, maar kon me helemaal voorstellen hoe ze zwanger zou zijn. Namelijk mooi. Prachtig buikje, mooie lijnen en een stralend gezicht. Zonder het af te spreken wist ik ook dat ik niets hoefde te plannen, want Chantal is zelf uitermate creatief en zou zeker weten met goede ideeën komen. Wel hadden we afgesproken dat Willeke van SimplyBee haar buik zou beschilderen en die deed dat niet alleen met verf, maar ook met verve! Er verscheen een kleurrijke bloem met een aantal wensen voor het meisje dat over een kleine maand geboren gaat worden.
In een relaxte sfeer kon ik de fotostudio opzetten in de huiskamer terwijl Chantal zich af stond te vragen waar nou toch dat ene leuke hemdje gebleven was dat ze eerder die ochtend nog in haar handen had gehad. Nooit meer gevonden natuurlijk…, in ieder geval niet tijdens de fotoshoot. Gelukkig bleef er genoeg over en sometimes less is more. Persoonlijk vind ik de foto’s waarbij Chantal het minste om het lijf heeft, het mooist en het puurst.
Ook de vader, André, deed mee met de fotoshoot en tussendoor zorgde hij prima voor alle dames met lekkere hapjes en drankjes. Ook moest hij zo nu en dan wat knopen doorhakken omdat Chantal moeite had met kiezen. Zwangerschapskwaaltje…, of toch niet helemaal Chantal..?
De kleine dame waar het eigenlijk allemaal om draaide bij deze fotoshoot was duidelijk aanwezig. Ze was lekker beweeglijk en je kon aan de buik van Chantal heel goed zien dat er flink werd geduwd en geschopt. Ik ga er dan ook vanuit dat als ik over een week of zes weer een fotoshoot kom doen, mijn fotomodel al helemaal bekend is met de fotograaf, de camera en de flitsers!
Succes met de laatste loodjes en ik zie jullie, met eentje meer, graag over een paar weken.
Reactie van Chantal: Wat zijn ze mooooooiiiiii!!!!!! Onwijs bedankt, deze foto’s zijn me zoooooo dierbaar!! En de verf…?? Die ging er heel makkelijk af!
Update: op 9 juli in de avond is Lotus Isolde geboren! Ik ben inmiddels alweer langsgegaan met de camera en de foto’s staan in het Portfolio.
Two Buns in the Oven
- At November 28, 2012
- door Esther
- In Fotoshoot, Zwangerschap
- 0
Claire moest wel even slikken toen ze ontdekte dat er niet één, maar twee kleintjes op komst waren. Ondanks de praktische uitdagingen die dit met zich meebrengt, zeker als er al een kleine rondloopt, is ze nu aardig gewend aan het idee en zijn de twee mannen van harte welkom! Van 3 naar 5 in een keer, wauw ;-)
Het leuke is dat Claire zelf ook een van een tweeling is, en haar moeder ook weer. Ingewikkeld verhaal, maar toch is het in dit geval niet erfelijk. Wél fascinerend.
Ik kreeg bij deze fotoshoot hulp van Willeke (www.simplybee.nl), die goed kan schilderen en de behoorlijk dikke buik van Claire helemaal mooi maakte met frisse kleuren, bloemen en lieveheersbeestjes. De twins vonden het ook gezellig, want die waren zichtbaar aan het schoppen en bewegen. 
In de tijd dat de buik van Claire werd beschilderd, had ik mooi de tijd om de fotostudio op te zetten. Daarbij werd ik geholpen door de 2-jarige Ronen, straks de grote broer van de twee kleintjes. Ik heb Ronen al vaker op de foto gezet, dus hij weet inmiddels aardig hoe het allemaal werkt. Het ‘preview’-knopje op de camera weet hij altijd feilloos te vinden, alhoewel de iPad nu ook zijn aandacht had. (Claire liet mij weten dat iPad het eerste was dat Ronen de volgende dag zei, ha ha!)
We begonnen met wat high-key foto’s (witte achtergrond). En dan blijkt maar weer dat het lastig is je voor te stellen hoe het moet zijn met zo’n dikke buik, want op mijn vraag of Claire ‘even’ haar sokken uit kon trekken, volgde wat gepuf en gesteun. Het bereiken van je voeten is dan inderdaad wat lastig, sorry Claire ;-)
De fotoshoot verliep lekker relaxed en Ronen deed ook goed mee. Natuurlijk wilde hij juist niet wat wij graag wilden, maar dat is dan altijd weer de uitdaging. Fantastisch om steeds weer te merken dat een planning weinig zin heeft. Kinderen halen die planning altijd zo heerlijk onderuit. Wat er uit volgt is echter altijd prima en dus heb ik geleerd me daar aan over te geven.
Ondanks de beperkingen van de dikke buik heb ik Claire toch aardig wat keren gevraagd of ze weer wat anders aan kon trekken. Wit valt nu eenmaal mooi weg tegen wit en zwart tegen zwart. En beide kleuren werken mooi als achtergrond bij zo’n zwangerschapsfotoshoot.
Het resultaat is hartstikke mooi geworden, mede dankzij de schilderkunsten van Willeke. Claire was in (zwangerschaps)tranen van de foto’s en dat is voor mij het mooist haalbare als fotograaf! Dat ik Claire al heel lang ken en deze prachtige vrouw een goede vriendin van me is, doet daar niets aan af.
Ik ben reuze benieuwd naar de twins en kan niet wachten om kennis te maken met die twee mannetjes! En Ronen: bedankt voor de assistentie bij de fotoshoot en natuurlijk je ongeëvenaarde kwaliteiten als fotomodel. Big kiss wee man.
Update: op 27 december is de tweeling geboren. Ze heten Neil en Max!
