Erwin Olaf
- At November 11, 2018
- door Bram
- In Reportages
0
Tijdens de Nacht van NRC (op 10 november 2018) vertelde fotograaf Erwin Olaf in een interview met Rianne van Dijck over zijn werk, zijn kijk op het creatieve proces en de reden waarom hij fotograaf is geworden. Het was verrassend hoe pragmatisch hij denkt als hij fotografeert en opdrachten uitwerkt en uitvoert. Veel kunstcritici lijken daardoor te veel denkwerk en gedachten in zijn werk te leggen.
Hij koos voor fotografie in plaats van schrijven of schilderen vanwege de grenzen die het je meegeeft. Als je eenmaal een foto hebt, is dat dé basis voor het verdere ontwikkel- en afdrukproces. Zo was het in ieder geval in vroeger tijden, toen we allemaal nog met 35 mm negatief werkten. Je kunt dan dingen aanpassen en retoucheren, maar alleen tot op zekere hoogte. Bij schrijven en schilderen kan je bezig blijven. Continu ‘tweaken’ of zelfs opnieuw beginnen. En dat zo lang je wilt. Dat laatste zou het voor Erwin Olaf heel moeilijk maken om iets definitief te maken. Die grenzen brengen dus ook een bevrijding voor hem met zich mee. Zowel hijzelf als collega’s beschouwen hem als een neurotische perfectionist.
De foto op het scherm heeft hij gemaakt als protest tegen de aanslag op Charlie Hebdo in 2015. Hij heeft toen een tweeluik gemaakt, getiteld “Anger and Tamed”, als eerbetoon aan de slachtoffers en om uit te drukken wat dit met hem deed. “Anger” komt het dichtst in de buurt van de woede die hij voelde toen hij net van de aanval hoorde. “Tamed” betreft het gevoel dat hij nu heeft: iedereen gaat over de orde van de dag. Langzaam maar zeker worden de normen van een ander opgedrongen. Maar toch moeten we laten zien dat we niet het zwijgen worden opgelegd of een bit worden ingedaan- zoals bij een paard!
Erwin Olaf staat bekend om zijn reclamefotografie en zijn autonome werk. Beide zijn meerdere keren bekroond. Hij won een Amerikaanse Lucie Award voor zijn oeuvre en in 2011 de Johannes Vermeer prijs.
Het Eden Project
- At October 27, 2018
- door Esther
- In Nieuws
- 0
Met zo’n paradijselijke naam kun je van alles verwachten, maar het Eden Project is een botanische tuin in Cornwall, Engeland. Normaal gesproken zou ik niet gelijk warmdraaien voor een bezoek aan een botanische tuin, maar dit is een hele bijzondere. Het Eden Project is namelijk gebouwd in een voormalige leemgroeve en dat heeft zo zijn uitdagingen. Vandaag de dag moeten de hoveniers van het Eden Project ook hele vaardige klimmers zijn, want verticaal tuinieren of hangend in een harnas moet hier wel op je CV staan.
Het Eden project is in 1995 begonnen met Tim Smit die op zoek ging naar een epische setting om de belangrijkste planten ter wereld tentoon te stellen. Een jaar later zijn de eerste tekeningen een feit (hoewel ze nog op een servetje staan!) en in 1997 wordt het non-profit project gestart. Terwijl men aan het bouwen van de kenmerkende geodetische koepels begint om straks de kassencomplexen te huisvesten, wordt continu gezocht naar sponsoren om het project te financieren.
Alles in het Eden Project staat in het teken van duurzaamheid. Zo wordt er bijvoorbeeld 83.000 ton eigen aarde gemaakt en ook de koepels (biomes genoemd) zijn gemaakt op een manier die voor een stevige constructie zorgt, en tegelijkertijd de minste hoeveelheid materiaal vraagt.
In het jaar 2000 arriveren de eerste planten en een jaar later opent het Eden Project haar deuren voor het publiek. Nu is het project officieel geclassificeerd als een goed doel met een onderwijsaspect. Het doel is om te onderzoeken hoe we gezamenlijk naar een betere toekomst toe kunnen werken.
Behalve dat het Eden Project een fascinerende plek is om te bezoeken, kan je ook van alles zien op het vlak van afval en recycling, waterbesparing, natuurlijke beheersing van ongedierte, etc.
Wij vonden met name de biome met het regenwoud de moeite waard. Je loopt daar echt in een tropisch regenwoud en, mits het niet te warm is, mag je via een hangende trap helemaal naar de top van de koepel lopen. Op het moment dat wij daar waren, liep de temperatuur op naar 40 graden. Inclusief het zweet op de rug ;-)
En als je nog iets avontuurlijker bent ingesteld, doe dan de 600 meter lange zip wire. Hangend op je buik met ruim 90 km per uur over het Eden Project zoeven. Wij hebben het gedaan en het was top!
Jurassic Coast
- At September 20, 2018
- door Esther
- In Reportages
- 0
Pulpit Rock
Op de mededeling dat wij dit jaar naar Engeland op vakantie zouden gaan, werd steevast met ongeloof gereageerd. “Nou, dan hoop ik dat jullie een beetje goed weer hebben!”, was doorgaans de reactie. Na Schotland vorig jaar (waarbij je zeker weet dat het minimaal eenmaal per dag regent) waren wij echter vol goede moed. In Schotland werden we altijd getrakteerd op regenbogen en prachtig licht na een regenbui. Helemaal ok als je graag fotografeert! Engeland is echt niet veel anders dan Nederland qua weer, en we hebben in Nederland een hele mooie zomer die maar niet wil stoppen, dus dat moest naar ons idee geen probleem zijn. En we kregen gelijk: het weer was meer dan prima!
Een deel van de Engelse zuidkust wordt Jurassic Coast genoemd. Ook de Engelsen zelf weten dit lang niet altijd en kunnen zeer verrast zijn over het natuurschoon dat zich gewoon in eigen land bevindt. Voor mij stond dit stuk van de wereld al bijna tien jaar op de wish list om te bezoeken en dit jaar kwam het er dan van. De aanhouder wint niet alleen, hij werd ook niet teleurgesteld ;-)
De Jurassic Coast dankt zijn naam aan de prachtige kliffen die zijn gevormd in het Jura-tijdperk. Dat is de tijd van de dinosaurussen, vandaar het “jurassic”. Langs de kust worden nog steeds volop fossielen gevonden van dinosaurussen, maar ook van kleine zeedieren. De Jurassic Coast behoort tot het UNESCO Werelderfgoed.
Durdle Door – een natuurlijke boog
Het leuke van de Jurassic Coast is dat je wel een beetje moeite moet doen om goede foto’s te kunnen maken. De dichtstbijzijnde parkeerplaats betekent vaak nog een paar mijl inspannend lopen (je zult je nog verbazen over de hoogteverschillen in Engeland!), of over rotsen klauteren, om op een geschikte plek te komen. Als je dat ook nog op een goed tijdstip doet en de stand van de zon goed is, kun je naast genieten van het uitzicht en het geweld van de golven ook prachtige foto’s maken.
West Bay aka Broadchurch
Eén specifieke plek langs de Jurassic Coast is de laatste jaren heel bekend geworden en dat is de rotswand in West Bay, omdat dit de setting was voor de televisieserie ‘Broadchurch’. Uit eigen ervaringen kunnen we zeggen dat de rotswand niet alleen van beneden indrukwekkend is, maar ook om bovenlangs te lopen. West Bay zelf heeft verder bijna niets met Broadchurch te maken, maar toch trekt het sinds de serie aardig wat bezoekers. Onze strategie was om er vooral vroeg te zijn en zo de toeristen te ontlopen. Een strategie die meestal zeer goed werkt!
Getijdeneiland St. Michael’s Mount
Een andere plek die het bezoeken waard is, is het getijdeneiland St. Michael’s Mount. Bij laagwater is het bereikbaar over land door de aangelegde stenen weg die dan zichtbaar wordt, en bij hoogwater is het eiland omringd door water. Van tevoren kun je de tijden zien waarop de weg droog komt te liggen en dan kun je zo naar het eiland lopen. Wij troffen het met de getijden, want het werd eb in de avond. De zonsondergang dreigde saai te worden met teveel bewolking, maar net op tijd brak het wolkendek open en werden we getrakteerd op fraaie kleuren en mooi licht!
Als laatste de vuurtoren op de rotsen bij St. Ives in Cornwall. Niet echt meer Jurassic Coast, maar niet minder indrukwekkend. De vuurtoren staat op een stuk rots in de zee om de scheepvaart te behoeden voor stukslaan op de rotsen. Het ging hier behoorlijk tekeer en dat terwijl het een rustige dag was! Onze statieven bleven nog maar net staan, maar ook alleen maar naar de golven kijken was een feest.
Kunnen we Engeland aanraden? Ja! Het is er prachtig, het weer valt écht reuze mee en je kunt er heerlijk eten. De tijden van vette frieten en jus over alles dat er op je bord ligt zijn echt voorbij. Links rijden is alleen lastig over hele smalle, dichtbegroeide landelijke weggetjes en het is lekker dicht bij huis. Doe het gewoon eens.
Vuurtoren van Godrevy
