Myrthe en Steven hadden 12 oktober bedacht als mooie trouwdatum. En natuurlijk hadden ze gelijk! In de morgen goot het weliswaar, maar toen ik onderweg was naar Baarn begon het al langzaam open te trekken. Een trouwfotograaf dwingt altijd een beetje geluk af ;-)
Nadat ik mijn collega fotograaf bij Steven had achtergelaten voor het vastleggen van zijn voorbereidingen, vertrok ik zelf naar het ouderlijk huis van Myrthe in Soest. Met een beetje jeugdsentiment, aangezien ik tot mijn twaalfde ook in Baarn heb gewoond. Altijd leuk om dan juist daar rond te rijden en nu dus zelfs een bruiloft te fotograferen!
Myrthe is lekker ontspannen en met hulp van haar moeder en tante bezig met de voorbereidingen voor het huwelijk. Haren in de krul, make-up op, de jurk aan en dan vooral het vastmaken aan de achterkant – ik heb het al vaak gezien, maar het blijft leuk om de reacties van trotse moeders vast te leggen. Voordat Steven arriveert in de trouwauto, verzamelen de daggasten zich in huis. De ringen worden nog snel op een kussentje vastgeknoopt en iedereen begint een tikkeltje zenuwachtig te worden in afwachting van de bruid en bruidegom.
En daar draait de klassieke Kever cabrio het erf op. De bruidegom komt zijn bruid halen! Een grote glimlach op het gezicht van Steven als hij zijn Myrthe voor het eerst ziet in een trouwjurk en haar het prachtige bruidsboeket overhandigt. Je hóórt hem denken: wauwww.
Na wat groepsfoto’s met de daggasten mogen wij het bruidspaar meenemen voor een fotoshoot bij Kasteel Groeneveld. (Ik kom bij het parkeren van de auto nog behoorlijk vast te zitten door een verkeerde inschatting, maar dankzij de hulp van drie sterke mannen word ik uit deze benarde positie geholpen. Maar de chauffeur van de trouwauto heeft geen witte handschoenen meer…) Het bos rondom het kasteel is natuurlijk heel mooi gekleurd in deze tijd van het jaar en in een prachtige setting nemen we uitgebreid de tijd om dit mooie paar vast te leggen.
Nog altijd is het geen tijd om naar het gemeentehuis te gaan, maar deze trouwdag zit goed in elkaar. Er wordt geluncht bij de ouders van Steven en daarna is het zover. Trouwen doe je niet op een nuchtere maag! De fotografen vertrekken vast naar het gemeentehuis om de strategie te bepalen ;-) Er staat al behoorlijk veel publiek buiten en even later zit ook de trouwzaal vol.
De ambtenaar van de burgerlijke stand is een bekende van Steven en dat maakt de trouwceremonie extra leuk. De kijk op het aanzoek door zowel de ogen van Myrthe als Steven doet het goed bij het bruidspaar en de aanwezigen, maar het belangrijkste is dat ze beiden vol overtuiging ‘JA’ zeggen. Na afloop maken we een groepsfoto op de keurig gelakte trappen van het gerenoveerde stadhuis.
Onder wederom grote belangstelling vertrekt het bruidspaar in de trouwauto naar de volgende locatie om te proosten op het huwelijk en de gigantische bruidstaart (!) aan te snijden. Alles wordt vastgelegd met twee fotocamera’s en een filmcamera, dus het kan niet anders dan dat dit huwelijk nooit wordt vergeten.
Als na een druk bezochte en gezellige receptie het gezelschap in stijl afsluit met een diner, proosten wij nog even mee en gaan dan moe, maar voldaan, richting Rotterdam. Het is mooi geweest. Myrthe en Steven: bedankt voor een leuke dag en voor jullie vertrouwen in ons als jullie trouwfotograaf. It was our pleasure!
Onderstaand een foto slideshow die de dag samenvat. Dat is dan inclusief de mindere beelden ;-)
De trouwdag van Mirjam en Rolf begon lekker bijtijds, om niet te zeggen vroeg: 7.45 uur ;-) Dat moest ook wel, want het stel moest mét familie bijtijds op Schiphol zijn om hun vlucht naar Spanje te kunnen halen. Eén dag voor mijn vakantie kon ik alvast wel uit een koffer leven en dus heb ik de nacht relaxed in een hotel doorgebracht waardoor ik geen deel uit hoefde te maken van het Nederlandse fileleed.
Het was nog donker buiten toen ik arriveerde in Nieuw-Vennep, maar Mirjam stond al helemaal mooi te zijn in de slaapkamer. De moeder van de bruid had wat meer moeite met het onder controle krijgen van haar outfit… Rolf was na maanden van geheimhouding daar waar het de trouwjurk betrof nu toch erg benieuwd naar het resultaat en liep wat zenuwachtig heen en weer beneden. Zelf ook in een prachtig nieuw pak gestoken, mét zelfs de trouwdatum in het jasje gezet. Het moment dat Mirjam de kamer binnenkwam, was de trots en het geluk van Rolf z’n gezicht te lezen. Deze jongen draagt zijn prachtige meisje al tien jaar op handen en zal dat altijd blijven doen. Heerlijk om te fotograferen!
Het paar had een klassieke bus geregeld om de daggasten van hun huis naar de trouwlocatie te brengen. En niet zomaar een bus. Deze bus is ook nog door Juliana en Bernhard gebruikt om hoogstaande gasten te vervoeren tijdens hun 25-jarig huwelijksfeest, zo werd mij met gepaste trots verteld door de buschauffeur. Het was hard werken voor deze meneer, want van stuurbekrachtiging was bepaald geen sprake en alleen al het schakelen kostte een aardige krachtsinspanning.
De trouwlocatie was het kunstfort bij Vijfhuizen (een oud fort dat onderdeel is van de Stelling van Amsterdam). Dat is weer eens wat anders, een fort dat ook nog op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat!
Terwijl de genodigden zich verzamelden in het fort, werden Mirjam en Rolf zenuwachtig én nieuwsgierig. Rolf gluurde door een kier van de deur naar de trouwzaal en samen keken ze uit het raam wie er allemaal onderweg waren. Nog even snel de make-up bijwerken, het loopje oefenen en ook gewoon lachen. Zo dadelijk zou het gebeuren.
Met een bomvolle trouwzaal werd Mirjam onder luid applaus naar Rolf gebracht door haar vader. De ambtenaar van de burgelijke stand hield een fraaie toespraak over de geschiedenis van hun relatie en de recente gebeurtenissen, hetgeen met een lach en een traan werd ontvangen. Volmondig werd er JA gezegd door beide partijen en Mirjam kreeg een knots van een ring om haar vinger geschoven. Meneer en mevrouw Kulk waren een feit. Weer applaus :-) Tijd voor taart en champagne, met verve aangekondigd door Mirjam.
Na een lange rij van felicitaties te hebben ontvangen, werd er lekker geluncht en nagepraat. Daarna ging het gezelschap met de bus naar Schiphol, want aan het eind van de middag zou de vlucht naar Spanje gaan. Ik wilde graag mee naar Schiphol, want een bruid is niet een alledaagse gebeurtenis op de luchthaven. Bij het inchecken werden Mirjam en Rolf dan ook zeer enthousiast ontvangen (de cupcakes hielpen ook wel een beetje!).
En daarmee was voor mij de dag beëindigd. Mirjam en Rolf hebben met de naaste familie, en daarna lekker met z’n tweetjes, genoten van een heerlijke tijd in Spanje. En hier een overzicht van de dag in de vorm van een foto slideshow:
Wéér zo’n heerlijke bruiloft gefotografeerd. Bedankt Mirjam en Rolf voor jullie vertrouwen in mij als jullie trouwfotograaf. It was my pleasure!
Reactie van Mirjam & Rolf: Wat ziet dat er super geweldig uit! Echt helemaal geweldig om de dag op deze manier nog een keer te beleven.
De trouwdag van Nathasja en Ronald begon nat (what’s new this summer?), maar verliep perfect. Niet alleen voor het koppel zelf (ze hebben allebei ja gezegd ;-)), ook voor de fotograaf. Geen fel zonlicht, mooi zacht licht, dus geen harde schaduwen en mensen met knijpende ogen. Als het maar droog blijft, vind ik alles best!
Ik denk dat ik nog nooit een bruiloft heb gefotografeerd met zoveel verschillende fotolocaties. ‘s Morgens vroeg werd ik verwacht bij de moeder van Nathasja, want daar had de bruid de nacht doorgebracht. Heel relaxed liet ze de kapper haar gang gaan toen ik binnenstapte. Ook voor een fotograaf is het altijd weer even afwachten hoe de zaken ervoor staan op de trouwdag, maar Nathasja was de rust zelve. Ik kon mijn werk goed doen en vind het lekker als ik de tijd heb om aandacht te besteden aan details, zoals foto’s van de ringen, schoenen, bloemen en natuurlijk de trouwjurk. Dat soort details maken later het verhaal van de dag compleet!
Volgens goed Hollands gebruik zou Ronald zijn bruid op komen halen en haar het trouwboeket overhandigen. Hij wist niet hoe snel hij uit de auto naar zijn bruid moest komen. Nu was er lang genoeg gewacht – hij wilde haar zíen! En met een brede glimlach kwam Nathasja langzaam de trap af. Dit vind ik misschien wel het leukste, meest ontroerende moment van een bruiloft in Nederland: het moment dat de bruidegom zijn bruid voor het eerst ziet en over het algemeen alleen maar met ongeloof kan kijken naar zoveel schoonheid. Heerlijk om daar zo dicht op te mogen staan en ook nog heel indringend foto’s te mogen maken! Nathasja en Ronald waren overduidelijk heel blij met elkaar en met de zorgvuldig gekozen outfits.
Vervolgens gingen we op pad om de officiële foto’s van de dag te maken. Daarvoor had het bruidspaar een hele fraaie locatie gekozen, namelijk de ruïne Ravesteyn in Heenvliet. Heel verrassend: midden in het dorpje ging er ergens een poort open waar ineens een heel landgoed achter verscholen lag – Harry Potter is er niets bij! En de bruidegom bleek ook nog eens prima te kunnen jongleren.;-)
Maar we vergeten bijna dat er ook nog getrouwd moest worden, op een andere locatie, dus op naar Spijkenisse. Daar aangekomen bleken er wel heel veel vrienden, familie, collega’s en kennissen op dit jawoord te zijn afgekomen. De trouwzaal was eigenlijk niet opgewassen tegen zoveel enthousiastelingen, maar de ambtenaar van de burgerlijke stand wist daar prima mee om te gaan en hield een mooi betoog. Uiteindelijk mocht dan het verlossende woord worden uitgesproken – iets dat Nathasja met verve deed: JA!!!
Op de muziek van Los Lobos met La Bamba verliet het stel de trouwzaal en konden ze de lange stroom aan felicitaties in ontvangst nemen. Na een heuse balkonscène vertrok het gezelschap naar de eindstreep van deze dag voor een feestmaal en natuurlijk het feest. De vader van Ronald hield nog een ontroerende speech voordat het glas werd geheven op het gelukkige bruidspaar.
Ook de taart was een kunststukje. Helemaal met de hand gemaakt en toegespitst op Nathasja en Ronald – prachtig!
De eerste dans ‘s avonds bleek een echte uitvoering te zijn, die het paar aardig wat instudeeruurtjes moet hebben gekost. Daarna kon het feest pas echt beginnen, waarna ik moe maar voldaan naar huis reed. Weer een geslaagde dag – I love my job :-)
Hieronder de slide show, die ik voor elk bruidspaar maak, voor een impressie van de dag: