Na veel jaren samen, en twee kinderen verder, gingen Joyce en Jasper dan eindelijk trouwen. Om de zaken maar eens goed te regelen. Of betekende het stiekem toch een beetje meer…? Zowel bij Joyce als bij Jasper bemerkten de trouwfotografen redelijk serieuze vormen van zenuwen en dat kan toch niet zijn geweest om de spanning of er wel ‘ja’ zou worden gezegd door beide partijen ;-)
De morgen begon in regelmodus. Was het allemaal wel goed geregeld of moest er nog wat worden gedaan? Waar was die parkeerkaart eigenlijk, had iedereen wel gegeten, zou de kapper het redden binnen de beperkt beschikbare tijd en waren de kids in de meewerkstand? Alles was natuurlijk in orde. Als fotograaf weet je uit ervaring dat het allemaal goed gaat en dus kan je als toeschouwer genieten van deze hectiek terwijl je je voorbereidt op het ren- en vliegwerk dat later plaats gaat vinden.
Met één fotograaf aanwezig bij de bruidegom en zijn voorbereidingen, en ikzelf bij de bruid en de twee kids, werd alles vastgelegd. En het moet gezegd worden, Nina en Thijs gedroegen zich voorbeeldig. Zie de foto voor het bewijs.
Vervolgens kwam de bruidegom zijn bruid halen met een mooi boeket. Tranen volgden. De rit door Den Haag naar het hotel waar het bruidspaar zou verblijven was ook tranentrekkend. Tranentrekkend slecht geregeld door de gemeente Den Haag bedoel ik dan. Een ritje dat normaal gesproken tien minuten zou duren, nam nu bijna drie kwartier in beslag omdat het hele centrum was afgezet. Reden onbekend, althans nergens aangegeven. Ook niet hoe je dan wél moest rijden. En zelfs voor mijn medefotograaf, die Den Haag op zijn duimpje kent, was het een enorme uitdaging om toch nog in een parkeergarage te belanden. De dienstdoende verkeersregelaars die bij elke afzetting waren opgesteld, kenden slechts één zinnetje: “Ik weet alleen dat u uw auto in een parkeergarage moet zetten.”. Ja, dát wilden wij ook. Toen we eindelijk een beschikbare route hadden gevonden, stond iemand op zijn gemakje een busje uit te laden in een nauw straatje met van die paaltjes op de stoep. Zelfs de mededeling dat er getrouwd moest worden, maakte bepaald geen indruk en zo kan je toch nog een beetje balen op je trouwdag. Met dank aan de gemeente Den Haag voor hun transparante verkeersbeleid!
Maar goed, met wat minder tijd om foto’s te maken voordat de trouwceremonie zou beginnen, hebben we het toch ook gered. Het bruidspaar in een droge jacuzzi (want ja, er moest tenslotte nog getrouwd worden) en op de trappen van het fraaie hotel. Onder de rokken kijken werd vanzelfsprekend direct afgestraft ;-)
De trouwceremonie vond plaats in het prachtige oude stadhuis van Den Haag. Met historische zalen, heel fraai gedecoreerd. En laten we de leukste trouwambtenaar van de stad niet vergeten! Die zorgde ervoor dat iedereen zich op z’n gemak voelde en zowel de bruid als de bruidegom volmondig “JA” zeiden.
Na de felicitaties werd er met de daggasten geborreld en gegeten bij Rootz. Ook een begrip in Den Haag. De kinderen waren inmiddels over hun vermoeidheid heen (terwijl de fotografen vermoeid hun zware camera’s neer moesten leggen!) en hielden het nog lang vol, óók tijdens de eerste dans.
Joyce en Jasper: fijn dat we jullie trouwfotografen mochten zijn! Heel veel geluk gewenst.
De trouwdag van Nathasja en Ronald begon nat (what’s new this summer?), maar verliep perfect. Niet alleen voor het koppel zelf (ze hebben allebei ja gezegd ;-)), ook voor de fotograaf. Geen fel zonlicht, mooi zacht licht, dus geen harde schaduwen en mensen met knijpende ogen. Als het maar droog blijft, vind ik alles best!
Ik denk dat ik nog nooit een bruiloft heb gefotografeerd met zoveel verschillende fotolocaties. ‘s Morgens vroeg werd ik verwacht bij de moeder van Nathasja, want daar had de bruid de nacht doorgebracht. Heel relaxed liet ze de kapper haar gang gaan toen ik binnenstapte. Ook voor een fotograaf is het altijd weer even afwachten hoe de zaken ervoor staan op de trouwdag, maar Nathasja was de rust zelve. Ik kon mijn werk goed doen en vind het lekker als ik de tijd heb om aandacht te besteden aan details, zoals foto’s van de ringen, schoenen, bloemen en natuurlijk de trouwjurk. Dat soort details maken later het verhaal van de dag compleet!
Volgens goed Hollands gebruik zou Ronald zijn bruid op komen halen en haar het trouwboeket overhandigen. Hij wist niet hoe snel hij uit de auto naar zijn bruid moest komen. Nu was er lang genoeg gewacht – hij wilde haar zíen! En met een brede glimlach kwam Nathasja langzaam de trap af. Dit vind ik misschien wel het leukste, meest ontroerende moment van een bruiloft in Nederland: het moment dat de bruidegom zijn bruid voor het eerst ziet en over het algemeen alleen maar met ongeloof kan kijken naar zoveel schoonheid. Heerlijk om daar zo dicht op te mogen staan en ook nog heel indringend foto’s te mogen maken! Nathasja en Ronald waren overduidelijk heel blij met elkaar en met de zorgvuldig gekozen outfits.
Vervolgens gingen we op pad om de officiële foto’s van de dag te maken. Daarvoor had het bruidspaar een hele fraaie locatie gekozen, namelijk de ruïne Ravesteyn in Heenvliet. Heel verrassend: midden in het dorpje ging er ergens een poort open waar ineens een heel landgoed achter verscholen lag – Harry Potter is er niets bij! En de bruidegom bleek ook nog eens prima te kunnen jongleren.;-)
Maar we vergeten bijna dat er ook nog getrouwd moest worden, op een andere locatie, dus op naar Spijkenisse. Daar aangekomen bleken er wel heel veel vrienden, familie, collega’s en kennissen op dit jawoord te zijn afgekomen. De trouwzaal was eigenlijk niet opgewassen tegen zoveel enthousiastelingen, maar de ambtenaar van de burgerlijke stand wist daar prima mee om te gaan en hield een mooi betoog. Uiteindelijk mocht dan het verlossende woord worden uitgesproken – iets dat Nathasja met verve deed: JA!!!
Op de muziek van Los Lobos met La Bamba verliet het stel de trouwzaal en konden ze de lange stroom aan felicitaties in ontvangst nemen. Na een heuse balkonscène vertrok het gezelschap naar de eindstreep van deze dag voor een feestmaal en natuurlijk het feest. De vader van Ronald hield nog een ontroerende speech voordat het glas werd geheven op het gelukkige bruidspaar.
Ook de taart was een kunststukje. Helemaal met de hand gemaakt en toegespitst op Nathasja en Ronald – prachtig!
De eerste dans ‘s avonds bleek een echte uitvoering te zijn, die het paar aardig wat instudeeruurtjes moet hebben gekost. Daarna kon het feest pas echt beginnen, waarna ik moe maar voldaan naar huis reed. Weer een geslaagde dag – I love my job :-)
Hieronder de slide show, die ik voor elk bruidspaar maak, voor een impressie van de dag:
Zaterdag 21 mei 2011 ging de boeken in als een stralende dag met veel wind. Nicola wist haar sluier met moeite in bedwang te houden en John kwam op een splinternieuwe tractor naar de kerk!
John en Nicola, een jong koppel uit het noorden van Lincolnshire. Nicola’s vader vertelde tijdens zijn speech dat zij vroeger nooit op een bepaald type viel, als het maar geen boer zou zijn. Drie keer raden… John’s dagelijkse werk bestaat uit het onderhouden van tractoren en in zijn vrije tijd helpt hij onvermoeibaar mee op de boerderijen van zijn vader én schoonvader. Het kan raar lopen. Ze hebben evengoed allebei volmondig ja gezegd :-)
In de late morgen toog ik naar de boerderij van Nicola’s ouders voor wat pre-wedding shots. Ik besloot haar trouwschoenen op een kleine safari te nemen. Een mooi contrast: chique schoenen tegen afbladderende verf op schuurdeuren! En omdat elke trouwdag weer anders is, moet ik als fotograaf natuurlijk ook regelmatig met wat nieuws komen. Nicola was heerlijk ontspannen en vond alles best. Haar drie bruidsmeisjes hadden meer last van zenuwen, maar dat had ook te maken met tattoos die door de strapless jurken ineens zichtbaar werden voor vaders waarvan ze al van tevoren wisten dat die deze lichaamsversieringen niet echt zouden kunnen waarderen…
Mijn mede fotograaf was ondertussen bij de kerk gearriveerd om de bruidegom en zijn “best man” vast te leggen. Twee uitermate nuchtere en humoristische mannen. Type ruwe bolster blanke pit. Veel mensen kennen hem ook niet eens als John, maar als Bruce. Naar Bruce Lee. Bruce/John wilde ook geen ringen uitwisselen en zeker nadat hij hoorde dat Prince William ook geen ring zou gaan dragen, weigerde hij pertinent. Bespeur ik daar een tikkeltje moderniteit in de tradities…?
Nicola werd traditioneel door haar vader weggegeven, die daar zichtbaar moeite mee had. Ook ‘s avonds werd dat nog eens duidelijk toen er niet alleen een eerste dans werd gedaan door het bruidspaar, maar de tweede dans speciaal voor de vader en zijn dochter was op het nummer ‘I Loved Her First’ van Heartland. Uit zijn speech bleek echter dat hij zich gelukkig prees met John als schoonzoon!
Na de ceremonie in de kerk, die toch altijd super formeel is in Engeland (zie ook de Royal Wedding; er komt weinig eigen inbreng bij kijken), ging het gezelschap naar een bekend hotel aan de rivier de Humber. In een fraaie klassieke auto, onder het genot van een glas champagne. Daar aangekomen zagen wij onze kans schoon om een serie ‘officiële’ trouwfoto’s te maken. Hoewel we niet echt van poseren houden, ontkom je er niet aan om in ieder geval wat groepsfoto’s te maken. Maar goed, we hielden John wel bezig hoor. Hij deed op verzoek een heel aardige poging paaldansen, zie daarvoor de slideshow.
De speeches waren weer tranentrekkend. Van het lachen deze keer. Met moeite kon ik mijn camera onder controle houden. De best man hield een fantastisch betoog en aan de foto’s is duidelijk te zien dat het bruidspaar dat zeer kon waarderen, alsmede de gasten. Na het aansnijden van de taart was het dan tijd voor de eerste dans. John kon me van tevoren niet vertellen op welke muziek dit zou gaan gebeuren, maar het is helemaal goed gekomen. Op ‘I Don’t Want To Miss A Thing’ van Aerosmith deed de bruidegom goed zijn best om toch enig gevoel van ritme ten toon te spreiden ;-)
Het was wederom een geslaagde dag met een leuke familie. Ik heb de hele dag samengevat in ca. vijf minuten in de volgende slideshow:
Na de bruiloft en de eventuele huwelijksreis is de pret nog niet over. Wij laten je de foto’s zien in de vorm van een slideshow en dan kunnen wij indien gewenst een trouwalbum voor je ontwerpen. Dat doen wij steeds opnieuw en telkens ontdekken we weer nieuwe dingen om op te nemen in een trouwalbum. Geen album is hetzelfde. Onze specialiteit is bovendien het maken van fotocollages en die vinden meestal gretig aftrek bij de bruidsparen wiens trouwalbums wij hebben ontworpen!
Wij vinden het bij een trouwalbum belangrijk dat jullie het album regelmatig inkijken en het als het ware een vast onderdeel van jullie meubilair wordt. Een trouwalbum moet op een goede plek liggen, zodat jullie zelf, maar ook vrienden en familie er steeds naar grijpen om herinneringen op te halen door naar de foto’s te kijken. Niet zo’n enorme bijbel in een lederen koffertje dat vooral in de weg staat en uiteindelijk op zolder belandt…
Daarom werken wij veelal met Blurb. Dit is een online uitgeverij van boeken. Prima kwaliteit en ondanks de oplage van (meestal) één stuk goed betaalbaar. Blurb biedt bovendien diverse formaten en soorten papier.
Natuurlijk zijn wij heel wat tijd kwijt met het ontwerpen en samenstellen van een trouwalbum, dus verwacht niet de prijzen te betalen die je ziet op de website van Blurb. Onze prijzen zijn gebaseerd op trouwalbums van maximaal 80 pagina’s en meestal is dat genoeg voor het samenvatten van de dag, maar meer kan altijd als jullie dat graag willen.
Bij het samenstellen van een trouwalbum nemen wij jullie wensen mee. Jullie mogen zelf een selectie van foto’s aangeven die je graag in het album wilt zien. Wij gaan daarmee aan de slag en zullen jullie altijd eerst het resultaat laten zien voordat het album wordt besteld. Dan kunnen er nog kleine aanpassingen worden gedaan, zodat het trouwalbum helemaal naar jullie zin is.
Kleine aanpassingen zijn bij de prijs inbegrepen. Op het moment dat de gewenste aanpassingen veel meerwerk op gaan leveren, rekenen wij een uurprijs van €50. Een en ander altijd in overleg.
Voor wat voorbeelden van trouwalbums die wij hebben ontworpen en samengesteld, zie onder. Blader ze gerust eens door!
Naast een trouwalbum kan je ook nog denken aan een kleinere versie in de vorm van een zg. storybook. Daar waar bij het trouwalbum de focus meer op jullie als bruidspaar ligt, bevat het storybook meer foto’s van achter de schermen en vertelt het verhaal van de dag in een journalistieke stijl. Zo’n storybook is perfect als bedankje voor de wederzijdse ouders, oma’s en opa’s en het bruidspersoneel.
De prijzen die wij hanteren voor het samenstellen van een trouwalbum en storybook zijn voor het eerste exemplaar hoger dan de daaropvolgende exemplaren. Het meeste werk gaat namelijk zitten in het bewerken van de foto’s, het ontwerp en het daadwerkelijk samenstellen van het album. Vooraf een prijs afgeven zonder jullie specifieke wensen te kennen is bijna niet mogelijk. Wij kiezen er daarom voor om jullie en prijsopgave te doen op het moment dat we weten om hoeveel foto’s en pagina’s het gaat én nadat we jullie wensen besproken hebben als het gaat om de ‘look & feel’ van jullie trouwalbum.