Helsinki
- At July 08, 2019
- door Esther
- In Reportages
0
Toen wij vorig jaar aan de kade stonden in Tallinn, Estland, en plannen maakten om een dagje over te varen naar Helsinki, werd al snel besloten dat het beter was om een keer een stedentrip naar Helsinki te doen in plaats van gehaast een dagje met de boot over te varen. En dus, precies een jaar later, kwamen we aan in Helsinki. Hoewel ruim twee uur vliegen naar het noordoosten, was de temperatuur aangenaam en de zon ruimschoots aanwezig! Prima omstandigheden om een stad te verkennen.
In de trein van het vliegveld naar de stad werd ons door een Fin gevraagd waar wij vandaan kwamen en of wij wel wisten wie er wereldkampioen ijshockey was, maar voordat we konden reageren kregen we het antwoord al: Finland natuurlijk! Deze meneer was er trots op dat de uitzinnige menigte van 40.000 man net was vertrokken uit Helsinki. Wij ook ;-) En er was verder niets te merken van dit bezoek, want de stad zag er netjes en opgeruimd uit. Alleen de lichtdragers aan de voorkant van het Centraal Station waren nog gekleed in de stijl van de ijshockeyers (zie foto).
Helsinki is de grootste stad van Finland en hoewel de stad in geografisch opzicht geenszins in het centrum van het land ligt, is dit het wel. Bijna een vijfde van de Finse bevolking woont in en om Helsinki. Wat taal betreft, zou je snel denken dat de nationale taal Fins is. Niets is echter minder waar. Het Zweeds is lange tijd de taal van de elite geweest in Finland. Het Fins werd gezien als een taal voor de ambachtslieden. In die tijd was de officiële taal in Finland ook het Zweeds, maar twee eeuwen geleden kreeg ook het Fins de officiële status. Gelukkig spreekt de gemiddelde Fin erg goed Engels, want wij Nederlanders kunnen weinig tot niets herkennen in het Fins!
Je kunt Helsinki makkelijk te voet verkennen, want de stad is niet zo groot. En als je daar geen zin in hebt, dan kun je je naast het openbaar vervoer tegenwoordig ook op de elektrische step verplaatsen. De deelsteps zie je door de hele stad en ze zijn ook voor toeristen toegankelijk na het downloaden van een app. In tegenstelling tot andere steden, waar je struikelt over de stepjes die worden achtergelaten als oud vuil, werkt dit deelconcept in Helsinki prima. De stepjes staan netjes op een standaard en worden ook veel gebruikt.
Wij bezochten natuurlijk de bekende plekken, zoals de Domkerk (de iconische witte kerk), de Russisch-orthodoxe Uspenskikathedraal, de kerk in de rotsen Temppeliaukio, het centraal station, de Oodi, de Nationale Bibliotheek van Finland en voormalig forteiland Suomenlinna.
Op een regenachtige morgen leek het ons aardig om de nieuwe metrolijn van Länsimetro te nemen en verschillende metrostations te fotograferen. Dat bleek een hele goede tijdsbesteding! De metrolijn naar het westen leidt je langs prachtig vormgegeven metrostations. Het deed ons denken aan de Noord-Zuidlijn, maar dan zonder al het gedoe.
Een bezoek aan de prachtige nieuwe Oodi is ook zeker de moeite waard. Dit is een bibliotheek nieuwe stijl, waarin bewoners niet alleen welkom zijn om een boek te komen lenen, maar die ook als ontmoetingsplaats dient. Bij de prachtig vormgegeven Oodi, zowel van binnen als van buiten, kan je zo naar binnen lopen. Vergeet ook niet het fraaie terras!
Fotograferen is ook nergens een probleem in Helsinki. We hebben geen beveiliger gezien – iedereen doet gewoon relaxed. Op straat, maar ook in gebouwen en metrostations. Dat is ook wel eens een verademing, aangezien we in Nederland steeds opgefokter worden over het nemen van foto’s (met camera’s dan, want met een mobiel in de hand is alles ogenschijnlijk anders). Werden onze camera’s en lenzen nog stuk voor stuk uit de tas gehaald bij de securitycheck op Schiphol (“nee hoor, dat is standaard tegenwoordig…”), op Vantaa Airport blijkt die standaard in ieder geval onbekend.
En wachtend op de trein naar het vliegveld na afloop van onze tijd in Helsinki, viel ons oog op de trein naar St. Petersburg. Dat is dan maar zo’n drie uur reizen. Drie keer raden waar de volgende citytrip naartoe gaat… ;-)
Noord-Zuidlijn
- At July 01, 2019
- door Esther
- In Reportages
- 0
De woorden noord en zuid zijn twee markante begrippen. Zo kennen wij allemaal de Noordpool en de Zuidpool. Het zijn ook twee van de belangrijkste richtingsindicatoren om ergens naartoe te navigeren. Iets geheel anders… ook is North and South een begrip geworden in televisieland door de gelijknamige serie met de populaire Patrick Swayze. Tot slot worden de woorden noord en zuid taalkundig ook wel gebruikt om grote tegenstellingen aan te duiden; een beetje vergelijkbaar met alfa en omega. Kortom: er is veel om deze woorden te doen. En in Amsterdam is dat niet anders en nog veel meer, natuurlijk met de Noord-Zuidlijn. Een begrip dat veel Nederlanders in meer of mindere mate kennen.
Een Noord-Zuidlijn komt al voor in het Plan Stadsspoor uit 1968. Destijds besloot de gemeenteraad om te beginnen met de bouw van de huidige Oostlijn. Maar wegens grote maatschappelijke weerstand (de bekende Nieuwmarktrellen) en grote overschrijdingen van het budget is het woord metro in Amsterdam lange tijd een groot taboe geweest. Daarom is de Amstelveenlijn ook altijd sneltram genoemd en geen metro.
Eind jaren tachtig werd er toch weer onderzoek gedaan naar de haalbaarheid van een Noord-Zuidlijn. Het bloed kruipt toch een beetje waar het niet gaan kan en de verkeersvraagstukken in het centrum werden steeds nijpender. Na vele debatten in de gemeenteraad, in de Tweede Kamer en een mislukt gemeentelijk raadgevend referendum, valt in 1999/2000 dan toch het besluit tot de aanleg van de Noord-Zuidlijn.
Oorspronkelijk voorzag men toen een opening in 2011. Maar door vele tegenslagen is dat uiteindelijk 21 juli 2018 geworden. Toen werd de lijn van 9,7 kilometer, waarvan 7,1 kilometer ondergronds, opengesteld. Daarmee werd het mogelijk om in ca. 15 minuten van Station Noord naar Station Zuid te reizen. Tussen Noord en Centraal Station is dat zelfs maar 4 minuten en tussen Centraal Station en Zuid 11 minuten.
Het feit dat er zoveel vertraging was, heeft ook een voordeel. Al in 1996 begonnen de architecten van Benthem Crouwel Architects aan de ontwerpen van de metrostations. Dankzij het feit dat er nog tot in een laat stadium updates aan het ontwerp zijn geweest, konden tijdens het hele proces de meest moderne, state of the art materialen en technieken worden gebruikt. Daarom voelt niets in deze stations nu gedateerd of achterhaald.
Ieder station aan de lijn is uniek. De architectuur wordt bepaald door de locatie in de stad en de beschikbare ruimte in de ondergrond. Tegelijkertijd zijn alle stations gestoeld op hetzelfde architectonische concept: de kortst mogelijke verbinding tussen het ondergrondse perron en de straat. Heel concreet: dat betekent een constante stroom van beweging om van het perron naar de straat en vice versa te komen. Plus reizigers moeten intuïtief hun weg kunnen vinden. Daarbij spelen elegante en lange roltrappen een belangrijke rol.
Gegeven die eenheid in ontwerp tussen de stations, heeft niet één, maar alle stations aan de metrolijn de archtectuurprijs ARC2018 gewonnen. Hetzelfde geldt voor de Gouden A.A.P. (de Amsterdam Architectuur Prijs die op 17 april 2019 werd uitgereikt) en de BNA-prijs “Beste Gebouw van het Jaar 2019” op 17 mei 2019.
Wij gingen op stap om die inmiddels beruchte Noord-Zuidlijn zelf eens te ervaren en foto’s te maken. En wij waren direct om! De ergernis over de hele gang van zaken bij de realisatie van deze metrolijn viel weg toen we de prachtige metrostations zagen! Foto’s maken bleek wel een uitdaging op zich, want hoewel de website van het GVB zegt dat er foto’s gemaakt mogen worden (zij het niet professioneel), werden we toch diverse keren aangesproken door beveiligers en wordt op de perrons aangegeven dat je geen foto’s mag maken. Tja…, wat is nu waarheid? En beste beveiligers: als je iets anders in je handen hebt als een smartphone, ben je niet gelijk een professional! Wij houden ons graag aan de regels, maar dan moeten ze wèl duidelijk zijn. En dat je niet op een drukke doordeweekse dag met een camera op een statief allerlei reizigers in de weg moet lopen, dat kan iemand met logisch verstand ook zonder verbod wel bedenken. Maar op zondag en zonder statief is de Noord-Zuidlijn prima te fotograferen!
Basic and Full Color
- At November 25, 2015
- door Esther
- In Reportages
- 0
Of ik het lustrumconcert van popkoor Basic and Full Color uit Amersfoort kon fotograferen. Met de herinneringen aan de tijd waarin ik zelf in een (kinder)koor een poging tot zingen deed oppoppend in het geheugen, was ik benieuwd hoe dit koor zou klinken. Hoe kan je het genre pop interessant maken met een mix van maar liefst 40 mannen en vrouwen? Na het bijwonen van twee repetities en het lustrumconcert zelf heb ik het antwoord gezien en gehoord: dat kan zéker!
Al bij het opengaan van de zaaldeuren werd mij duidelijk dat de animo voor dit koor groot is. Mensen renden nog net niet naar binnen om de beste plekken te bemachtigen. Dat heb ik eerder gezien, namelijk bij de doldwaze dagen van de Bijenkorf!! Met Robbie Williams’ ‘Let me entertain you’ als opening was de toon meteen gezet. Fraaie belichting en prima geluid gaven de leden van het koor dat ene extra duwtje in de rug om het allemaal nog iets mooier te laten klinken en dat werd duidelijk zeer gewaardeerd door het publiek.
Als fotograaf heb ik van heel dichtbij de enthousiaste reacties en de bewondering van het publiek kunnen ervaren. Ik kon bijna het kippenvel voelen bij het nummer ‘Als alle lichten zijn gedoofd’. Maar ook de bodypercussie als introductie van het nummer ‘Africa’ was ludiek en een leuke afwisseling van het zingen.
Bij de medley van Hazes ging het publiek helemaal los. Er werd uit volle borst meegezongen en de mobiele telefoons werden ingezet als vervanging van de ouderwetse aansteker.
Na de pauze werd het publiek eerst getrakteerd op een fabuleuze drumsolo van meesterdrummer Bas Zwaag. Ik zat op dat moment naast een oudere dame en zij vond het fan-tas-tisch!
Tussen de nummers door werd het concert opgeluisterd door humoristische dialogen tussen twee acteurs. Al met al een hele complete avond. Als afsluiter werden oud-leden uitgenodigd op het podium om deel te nemen aan de grande finale: ‘Aquarius’.
Het slotapplaus duurde lang – het was een staande ovatie. En het was nog lang onrustig in Amersfoort :-)
Veteranendag 2015
- At June 28, 2015
- door Esther
- In Nieuws, Reportages
- 0
Veteranendag is een nationaal evenement waar Nederland haar meer dan 115.000 veteranen bedankt. Allemaal mannen en vrouwen die zich hebben ingezet in dienst van de vrede, nu en in het verleden.
Deze dag wordt sinds 2005 in Den Haag gehouden. Voor die tijd was er jaarlijks een nationaal defilé in Wageningen bij Hotel de Wereld. Daar nam wijlen Prins Bernhard (1911- 2004) een defilé af dat vooral was gericht op de veteranen van de Tweede Wereldoorlog. Maar Nederland kent meer veteranen, bijvoorbeeld uit het voormalig Joegoslavië, Irak, Libanon, Afghanistan en meer recent Mali en de voor de kust van Somalië tegen piraterij.
De elfde editie van de Nederlandse Veteranendag heeft circa 97.000 bezoekers getrokken. Het Haagse Malieveld was “the place to be”. Daar verzamelden zich vele veteranen voor een vrolijk jaarlijks weerzien. Op dit veld was er een groot festijn met oud en nieuw legermaterieel, demonstraties, activiteiten voor kinderen, eten, drinken en muziek. Ook werden er diverse situaties uit verschillende oorlogen uitgebeeld.
Tevens is er een jaarlijks defilé waarin zowel veteranen als dienende soldaten meelopen. Dit jaar liepen er ruim 5.000 veteranen mee. Het defilé wordt afgenomen Koning Willem-Alexander, in aanwezigheid van minister-president Mark Rutte, minister Jeanine Hennis-Plasschaert (van Defensie) en diverse ridders in verschillende hoge ordes.
Eén van hen is Luitenant-Generaal buiten dienst Ted Meines (1921). Hij is oud-verzetsman en Indië-veteraan. Kort na de Tweede Wereldoorlog volgde hij een militaire opleiding in Engeland. Geïnspireerd door de Britse veteranenvereniging, de British Royal Legion, besloot hij zich in te zetten voor het oprichten van een veteranenvereniging in Nederland. Hij is daarbij nog steeds actief en heeft daarvoor ook een Facebook pagina.
Barcelona
- At May 25, 2015
- door Esther
- In Reportages
- 0
Soms kan een stad heel lang op je verlanglijstje staan en sneuvelt een bezoek eraan toch steeds aan plaatsen met meer prioriteit. Dat was het geval met Barcelona voor mij, maar in mei van dit jaar kwam het er dan toch van. Geen spijt, dat is de belangrijkste conclusie. De week van Hemelvaart was een schitterende week in Barcelona, met temperaturen die begonnen met 25 graden en soms zelfs opliepen tot 32!
Zoals we de laatste jaren steeds doen, huurden we een appartement in plaats van een hotel. Dat ging ook dit keer weer naar volle tevredenheid via www.apartmentbarcelona.com. We zaten midden in het stadsgewoel en, zo weten we inmiddels, dat houdt nooit op in Barcelona ;-) Maar wie wil er nu teveel slapen als er zoveel te zien is?
Hoewel natuurlijk vreselijk toeristisch, stond de Sagrada Família wel bovenaan het lijstje. De ontwerpen van Gaudí spreken tot de verbeelding, ook als je ze niet kunt waarderen. De gedachten achter de ontwerpen, de mate van detail, de grootsheid van het bouwwerk: heel indrukwekkend allemaal. Zorg dat je van tevoren je tickets online boekt, dan hoef je niet in een eindeloze rij te wachten.
De werken van Gaudí zijn op diverse plaatsen in Barcelona te zien. En goed herkenbaar, zelfs voor een leek. De door hem ontwerpen huizen, zoals Casa Milà en Casa Batlló, kan je bezoeken. Er worden wel zeer stevige toegangsprijzen (ca. € 20!!) gerekend. Daarmee wordt een tripje Barcelona behoorlijk duur, maar gelukkig wordt dat ruimschoots goedgemaakt door lekker eten en drinken voor zeer schappelijke prijzen. Mits je wegblijft bij de echte toeristische plekken in de stad. Te herkennen aan rood verbrande blonde en grijze koppies ;-) Overigens is het Palau Guëll, een van de eerdere werken van Gaudí, ook heel interessant om te bezoeken en een stuk betaalbaarder.
Voor de shoppers onder ons is Barcelona ook een prima plek. Zo is de voormalig stierenvechtarena ‘Las Arenas’ omgebouwd tot winkelcentrum met behoud van de originele façade. Ook voor fotografen een leuke plek, want je hebt een mooi uitzicht op Plaça Espana en dat is dan weer een bekend plein in de stad. Op de bovenste ring bevinden zich allemaal restaurantjes waar je prima even een drankje kunt doen voordat je weer verder op ontdekkingstocht gaat door de stad.
Als je de stad even wilt ontvluchten, is een bezoek aan Montserrat zeker de moeite waard. (Het gelijknamige drankje is ook lekker ;-)) Je kunt er op verschillende manieren komen. Wij hebben de gondel naar boven genomen, maar met de trein of funiculair kan ook. Het klooster dat zich op de berg bevindt is prachtig!
Eigenlijk is vijf dagen Barcelona niet genoeg om alles van de stad te zien, maar we hebben ons best gedaan! Wij hebben veel gelopen, maar de metro brengt je ook op veel plekken. Koop een 10-rittenkaart en de rest spreekt voor zich. En als je je afvraagt waarom er veelal in drie talen informatie wordt gegeven: dat is Catalaans, Spaans en Engels. En Catalaans is écht anders dan Spaans, dat verschil moet wel worden erkend.
Je hebt lekkere lange dagen, want eten doen de Spanjaarden echt niet voor half negen ‘s avonds. Maar als je tussendoor wat cortados (espresso’s met opgeklopte melk) drinkt in een van de vele koffiebarretjes, is het goed uit te houden. Barcelona is zeer de moeite waard!
