Èijndelèk trauwuh in De Haag

Na veel jaren samen, en twee kinderen verder, gingen Joyce en Jasper dan eindelijk trouwen. Om de zaken maar eens goed te regelen. Of betekende het stiekem toch een beetje meer…? Zowel bij Joyce als bij Jasper bemerkten de trouwfotografen redelijk serieuze vormen van zenuwen en dat kan toch niet zijn geweest om de spanning of er wel ‘ja’ zou worden gezegd door beide partijen ;-)

De morgen begon in regelmodus. Was het allemaal wel goed geregeld of moest er nog wat worden gedaan? Waar was die parkeerkaart eigenlijk, had iedereen wel gegeten, zou de kapper het redden binnen de beperkt beschikbare tijd en waren de kids in de meewerkstand? Alles was natuurlijk in orde. Als fotograaf weet je uit ervaring dat het allemaal goed gaat en dus kan je als toeschouwer genieten van deze hectiek terwijl je je voorbereidt op het ren- en vliegwerk dat later plaats gaat vinden.

Met één fotograaf aanwezig bij de bruidegom en zijn voorbereidingen, en ikzelf bij de bruid en de twee kids, werd alles vastgelegd. En het moet gezegd worden, Nina en Thijs gedroegen zich voorbeeldig. Zie de foto voor het bewijs.

Vervolgens kwam de bruidegom zijn bruid halen met een mooi boeket. Tranen volgden. De rit door Den Haag naar het hotel waar het bruidspaar zou verblijven was ook tranentrekkend. Tranentrekkend slecht geregeld door de gemeente Den Haag bedoel ik dan. Een ritje dat normaal gesproken tien minuten zou duren, nam nu bijna drie kwartier in beslag omdat het hele centrum was afgezet. Reden onbekend, althans nergens aangegeven. Ook niet hoe je dan wél moest rijden. En zelfs voor mijn medefotograaf, die Den Haag op zijn duimpje kent, was het een enorme uitdaging om toch nog in een parkeergarage te belanden. De dienstdoende verkeersregelaars die bij elke afzetting waren opgesteld, kenden slechts één zinnetje: “Ik weet alleen dat u uw auto in een parkeergarage moet zetten.”. Ja, dát wilden wij ook. Toen we eindelijk een beschikbare route hadden gevonden, stond iemand op zijn gemakje een busje uit te laden in een nauw straatje met van die paaltjes op de stoep. Zelfs de mededeling dat er getrouwd moest worden, maakte bepaald geen indruk en zo kan je toch nog een beetje balen op je trouwdag. Met dank aan de gemeente Den Haag voor hun transparante verkeersbeleid!

Maar goed, met wat minder tijd om foto’s te maken voordat de trouwceremonie zou beginnen, hebben we het toch ook gered. Het bruidspaar in een droge jacuzzi (want ja, er moest tenslotte nog getrouwd worden) en op de trappen van het fraaie hotel. Onder de rokken kijken werd vanzelfsprekend direct afgestraft ;-)

De trouwceremonie vond plaats in het prachtige oude stadhuis van Den Haag. Met historische zalen, heel fraai gedecoreerd. En laten we de leukste trouwambtenaar van de stad niet vergeten! Die zorgde ervoor dat iedereen zich op z’n gemak voelde en zowel de bruid als de bruidegom volmondig “JA” zeiden.

Na de felicitaties werd er met de daggasten geborreld en gegeten bij Rootz. Ook een begrip in Den Haag. De kinderen waren inmiddels over hun vermoeidheid heen (terwijl de fotografen vermoeid hun zware camera’s neer moesten leggen!) en hielden het nog lang vol, óók tijdens de eerste dans.

Joyce en Jasper: fijn dat we jullie trouwfotografen mochten zijn! Heel veel geluk gewenst.