Mondriaan naar Dutch Design
- At May 14, 2017
- door Esther
- In Nieuws
0
Dit jaar (2017) is het 100 jaar geleden dat kunstbeweging De Stijl is opgericht. Nederland viert dit met het feestjaar “Mondrian to Dutch Design”. Met ’s werelds grootste Mondriaancollectie en een van de grootste De Stijl collecties is het Gemeentemuseum in Den Haag het centrum van dit jubileumjaar. Het museum presenteert onder andere alle 300 Mondriaans in één tentoonstelling. En vertelt over het ontstaan van de wereldberoemde kleurcombinatie rood-geel-blauw.
De leden van De Stijl streefden naar een radicale hervorming van de kunst, die gelijke tred hield met de technische, wetenschappelijke en sociale veranderingen in de wereld. Deze hervorming bestond uit het gebruik van een minimum aan kleuren (primaire kleuren, gecombineerd met zwart, wit en grijs) en een zo eenvoudig mogelijke vormgeving.
Den Haag eert Mondriaan en De Stijl niet alleen met mooie exposities. Ook vele Haagse gebouwen en etalages in de winkelstraten zijn versierd met de beroemde vlakken en lijnen in primaire kleuren. En ook daar blijft het niet bij. Je kunt zelfs een koelkast en sokken kopen in Mondriaan-kleuren!
Wij houden ons bij de versieringen op de gebouwen en maakten een rondje met de camera door Mondriaans Den Haag.
Back to Basic(s)
- At December 31, 2016
- door Esther
- In Reportages
0
Basic & Full Color is een popkoor uit Amersfoort met een grote variëteit in het repertoire. Nummers moeten niet alleen mooi klinken, maar er ook goed uitzien door een aantrekkelijke podiumpresentatie. Het koor streeft daarbij een hoge ambitie na, zoals vorig jaar te zien was bij hun lustrumconcert.
Ook dit jaar had het koor diverse hoogtepunten. Zo zong het zowel op de achter- als voorgrond bij de première van “A Midwinter’s Tale”. Een voorstelling waarin Pia Douwes een ode brengt aan de winter. De tijd van haardvuren, warme jassen en dikke sjaals, korte dagen en koude nachten, een nieuw begin, feestdagen en gezelligheid. Pia Douwes legt deze hartverwarmende reis af met het strijkorkest Maxemillecorde, onder leiding van Max Smeets en met aan haar zijde de zanger Dimitri Verhoeven uit België. Bekende klassiekers uit de musical-, film- en cabaretwereld komen in deze winterreis voorbij, van “Die Winterreis” van Schubert, via de “Dodenrit” van Drs. P tot “Let it go” uit de Disney film Frozen. Basic & Full Color zong zelf vier nummers solo.
De première werd een ‘interessante’ avond, zoals Pia Douwes het op haar Facebook pagina noemde. De leden van Basic & Full Color zongen de sterren van de hemel. Maar voordat zij de show tot een goed einde konden brengen, lag de voorstelling na het eerste entreenummer een kwartier stil door technische problemen met het geluid. Iets dat nog vaker zou voor komen. Zo stond een bezoeker tijdens de voorstelling op met de mededeling dat de drummer en bassist van het koor niet in de zaal te horen waren. Voor alle bezoekers gaf het koor daarom na afloop nog een spontane toegift in de foyer van theater de Flint. Dat werd zeer gewaardeerd en het bleef dus nog lang gezellig.
Bij theaterfotografie heb je vaak te maken met voor een fotograaf minder gunstige en contrastrijke lichtomstandigheden. Er is meestal weinig licht en de kleuren en posities veranderen continu. Ook staat men op het podium vaak weinig stil. Dus bewegingsonscherpte ligt eigenlijk altijd op de loer. Daarnaast was deze shoot nog een tikkeltje uitdagender. Het koor (de opdrachtgever) was niet “center stage” opgesteld, maar op de achtergrond achter een groep muzikanten plus instrumenten, een vleugel, vijf microfoons en diverse decorstukken. Daar tijdens het optreden tussendoor kruipen voor goede foto’s was natuurlijk geen optie. Gelukkig konden we dat ondervangen door al bij de generale repetitie foto’s te maken. En tijdens het optreden hebben we vanaf het balkon geschoten, zodat alles wat voor op de bühne stond geen obstakel meer was. Naast dat theaterfotografie echt een vak apart is, vergt het ook de nodige inventiviteit. Daarom een paar ‘basic’ tips voor onze mede-fotografen:
- Wees ruim op tijd en bestudeer vooraf het programma. Wat kan je verwachten? Zijn er specifieke momenten tijdens de show die je als fotograaf niet mag missen? Vraag ook wat de klant graag voor beelden wil.
- Zorg dat je al tijdens de generale repetitie kan fotograferen. Dan heb je vaak meer bewegingsvrijheid dan tijdens het eigenlijke optreden. Check wel of men dan al in kleding is. Plus(!), wordt vooraf “vrienden” met de lichtmensen of toneelmeester, want die zijn dan vaak nog druk bezig met het instellen en aanpassen van het licht.
- Lichtsterke lenzen zijn onontbeerlijk. Hierdoor kun je met een groot diafragma werken (f/1.8 tot hooguit f/5.6) waardoor je sluitertijden behoorlijk blijven. Dit ondervangen met flitsen is echt uit den boze! Ook al is het soms toegestaan door de organisatie. Flitsen is namelijk hoogst irritant voor de artiesten en het kan alle sfeer uit de foto halen.
- Werken met een hoge ISO-waarde, bijv. 3.200, 6.400 of 8.000, is eerder regel dan uitzondering, ondanks lichtsterke lenzen. Zorg er dus voor dat je een camera gebruikt die bij hoge waardes niet te veel ruis geeft. Overigens was een grove korrel vroeger juist een kenmerk van concertfoto’s. Nu ‘moet’ alles het liefst ruisvrij zijn. Maar durf daar vanaf te wijken. Soms kan ruis juist sfeerverhogend werken. Daarnaast kan je met Lightroom of andere software vaak ook nog wat ruis onderdrukken.
- Fotografeer altijd in RAW. Dan kan je de eventuele ruis eenvoudig achteraf onderdrukken. Bij de nieuwste camera’s doen JPG’s soms niet (meer) onder voor RAW. Dus schiet ‘dual’, want JPG’s maken vaak wel een snelle workflow achteraf mogelijk.
- Zet voor een goede belichting je camera op centrumgerichte lichtmeting of de spotmeter stand. Het licht mag dan wel veel fluctueren, de muzikanten zelf hebben vaak een vrij constante belichting. Dus kun je spotmeten op de zanger en die belichting onthouden. Daarbij is het soms handig om 1/3 of 2/3 stop onder te belichten. Want het is achteraf makkelijker om dingen extra op te lichten dan om overbelichting te verhelpen.
- Vergeet naast je groothoek je telelens niet. Vaak mag je in een theater tijdens het optreden niet vooraan staan; anders sta/zit je in de weg voor de mensen met betaalde kaartjes.
- Tot slot: geniet van de show! Voel en proef de sfeer. Pas dan kan je op de juiste momenten je juiste foto’s maken.
Terug naar de eerste steen
- At December 30, 2016
- door Esther
- In Reportages
0
Het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) is gevestigd in het vroegere hoofdkantoor van de KLM in Den Haag (schuin tegenover Madurodam). In 1970 heeft het toenmalige Ministerie van Verkeer en Waterstaat (VenW) het pand overgenomen. Niet zo vreemd als je bedenkt dat de KLM in die tijd nog voor een flink deel van de Nederlandse Staat was en VenW een nauwe -beleidsmatige- band met de luchtvaartmaatschappij had. Bij de overdracht werd de opstal getaxeerd op 26 mln. gulden. Uiteindelijk is er 30 mln. gulden betaald. Precies de prijs die nodig was voor de bouw van het nieuwe KLM-kantoor in Amstelveen.
Inmiddels staat ook IenM op het punt dit monumentale pand aan de Plesmanweg te verlaten. IenM gaat namelijk samen met o.a. het Ministerie van Buitenlandse Zaken naar het vernieuwde Rijksgebouw “Rijnstraat 8”. De verhuizing staat voor juni 2017 gepland.
Dit vooruitzicht maakt ook dat er iets vaker achterom wordt gekeken. Zo was het pand in 2016 voor het eerst geopend voor rondleidingen op Open Monumentendag. Circa 230 mensen hebben toen een rondleiding gehad door het pand en inzicht gekregen in de historie van het pand en de KLM. Er zijn namelijk veel verwijzingen naar de KLM in die tijd, zoals de eerste werkkamer van Plesman (nog steeds in originele staat), de portiersloges op elke verdieping en de gevel met de karakteristieke vogels.
Recent heeft ook een groep van ca. 50 oud KLM-ers een bezoek aan hun voormalige thuisbasis gebracht. Daaronder was ook de kleinzoon van de grondlegger van de KLM (Albert Plesman), Jan Plesman. Twee jaar oud was hij toen hij in mei 1948 de eerste steen mocht leggen voor de nieuwbouw van het kantoor dat na de Tweede Wereldoorlog is gebouwd. Van die plechtigheid kan Jan, later zelf piloot bij de KLM, zich helaas niets meer herinneren. Alleen de tekst op “de steen” weet het nog te vertellen en een zilveren troffel met inscriptie. Deze troffel wordt trouwens nog steeds binnen de familie Plesman gebruikt. Niet voor andere eerste stenen, maar nu als taartschep bij feesten en partijen. Dus een fotosessie met de steen, de legger en de bewuste taartschep kon niet achterwege blijven. De aanwezigen gingen, als ware het een tijdmachine, even terug in de tijd naar 5 mei 1948 toen de plechtigheid plaatsvond. Temeer ook omdat Jan Plesman zo enorm op zijn opa lijkt.
Het verhaal gaat trouwens dat bij het leggen van die steen er ook een loden koker met inhoud achter de steen is ingemetseld. Helaas weet ook niemand het verhaal daarvan of wat er in die koker zou zitten. Dus mogelijk gaan we in de toekomst nog een keer terug naar die eerste steen en ligt er daar nog een verrassing op ons te wachten; wanneer het pand straks ingrijpend wordt gerenoveerd voor zijn nieuwe -nu nog onbekende- functie.
Foto op aluminium
- At December 18, 2016
- door Esther
- In Nieuws
0
Eerder beoordeelde ik op verzoek al de prestaties van een foto op hout door de Canvas Company. Nu werd mij gevraagd te kijken naar een foto op aluminium. Aangezien wij net het trouwfeest van een collega hadden gefotografeerd, bedacht ik me dat de beste test hun reactie zou zijn op een foto afgedrukt op aluminium. Het werd de foto hier links, op geborsteld aluminium.
Het bestelproces gaat heel eenvoudig en omvat slechts drie stappen. Je kunt zelf een aantal opties kiezen en het mooie is dat je direct ziet wat dat voor effect geeft. Tegen een meerprijs kan je ook een collage laten maken, een foto met kleuraccent (de zg. ‘selective colouring’) of een pop-art foto. En natuurlijk is het mogelijk om een ophangsysteem erbij te nemen.
De plaat wordt snel geleverd en is kwalitatief prima in orde! Goede kleurverzadiging, mooie scherpte in de foto en goed contrast. Ik had bewust voor een foto in zwart/wit gekozen, omdat bij wit het aluminium-effect het beste zichtbaar is. Vanuit verschillende hoeken verandert dan het beeld en dat vind ik zelf resulteren in een moderne, strakke foto.
Nadat ik de plaat goed had bekeken, heb ik deze als verrassing aan mijn collega gegeven. Die wist even niet wat hij moest zeggen, terwijl dat doorgaans toch geen probleem is. Hij vond het ongelooflijk gaaf, had nog nooit zoiets gezien (veel mensen denken nog steeds in canvas, merk ik vaker) en was er helemaal blij mee! Collega’s die op het rumoer afkwamen waren ook heel enthousiast over zo’n foto op aluminium.
En mijn collega is zo slim geweest om de plaat onderdeel te maken van de Sinterklaascadeaus, waardoor hij ook weer vele enthousiaste reacties kreeg ;-)
Kortom: denk ook eens aan aluminium voor het afdrukken van een foto. En dan is Foto op aluminium zéker aan te raden!
Japanse Tuin
- At October 15, 2016
- door Esther
- In Nieuws
0
Clingendael is één van de mooiste landgoederen van Nederland en wij wonen er vlakbij! Het prachtige landgoed tussen Den Haag en Wassenaar kent een eeuwenoude historie die duidelijk voelbaar is in de natuur en de cultuur. Het park is aangelegd in Engelse landschapsstijl met mooie gebouwen, tuinen met indrukwekkende boomgroepen en spiegelende waterpartijen. Pronkstuk van Landgoed Clingendael is de bijzondere Japanse Tuin.
De Japanse Tuin is het pronkstuk van Clingendael. Het is de enige Japanse tuin in Nederland van rond 1910 en heeft daarom een hoge historische waarde. Het is bovendien de grootste Japanse tuin in Nederland met een oppervlakte van 6800 vierkante meter. De kwetsbare tuin bevat prachtige en zeldzame bomen en planten. Daarom is de Japanse Tuin slechts een korte periode in de lente en de herfst geopend. Ondanks de regen wilden wij er daarom toch foto’s maken. Met als voordeel minder mensen én de kleuren komen dan nog beter uit.
De Japanse Tuin is in het begin van de 20e eeuw aangelegd door de toenmalige eigenaresse van het landgoed Clingendael, Marguerite M. Baronesse van Brienen (1871-1939), ook wel Lady Daisy genoemd. Per schip heeft zij een of meer reizen gemaakt naar Japan en daarbij enkele lantaarns, een watervat, beeldjes, de bruggetjes en het paviljoen naar Den Haag verscheept. Sinds 2001 is de tuin een rijksmonument.