Helsinki

Toen wij vorig jaar aan de kade stonden in Tallinn, Estland, en plannen maakten om een dagje over te varen naar Helsinki, werd al snel besloten dat het beter was om een keer een stedentrip naar Helsinki te doen in plaats van gehaast een dagje met de boot over te varen. En dus, precies een jaar later, kwamen we aan in Helsinki. Hoewel ruim twee uur vliegen naar het noordoosten, was de temperatuur aangenaam en de zon ruimschoots aanwezig! Prima omstandigheden om een stad te verkennen.

In de trein van het vliegveld naar de stad werd ons door een Fin gevraagd waar wij vandaan kwamen en of wij wel wisten wie er wereldkampioen ijshockey was, maar voordat we konden reageren kregen we het antwoord al: Finland natuurlijk! Deze meneer was er trots op dat de uitzinnige menigte van 40.000 man net was vertrokken uit Helsinki. Wij ook ;-) En er was verder niets te merken van dit bezoek, want de stad zag er netjes en opgeruimd uit. Alleen de lichtdragers aan de voorkant van het Centraal Station waren nog gekleed in de stijl van de ijshockeyers (zie foto).

Helsinki is de grootste stad van Finland en hoewel de stad in geografisch opzicht geenszins in het centrum van het land ligt, is dit het wel. Bijna een vijfde van de Finse bevolking woont in en om Helsinki. Wat taal betreft, zou je snel denken dat de nationale taal Fins is. Niets is echter minder waar. Het Zweeds is lange tijd de taal van de elite geweest in Finland. Het Fins werd gezien als een taal voor de ambachtslieden. In die tijd was de officiële taal in Finland ook het Zweeds, maar twee eeuwen geleden kreeg ook het Fins de officiële status. Gelukkig spreekt de gemiddelde Fin erg goed Engels, want wij Nederlanders kunnen weinig tot niets herkennen in het Fins!

Je kunt Helsinki makkelijk te voet verkennen, want de stad is niet zo groot. En als je daar geen zin in hebt, dan kun je je naast het openbaar vervoer tegenwoordig ook op de elektrische step verplaatsen. De deelsteps zie je door de hele stad en ze zijn ook voor toeristen toegankelijk na het downloaden van een app. In tegenstelling tot andere steden, waar je struikelt over de stepjes die worden achtergelaten als oud vuil, werkt dit deelconcept in Helsinki prima. De stepjes staan netjes op een standaard en worden ook veel gebruikt.

Wij bezochten natuurlijk de bekende plekken, zoals de Domkerk (de iconische witte kerk), de Russisch-orthodoxe Uspenskikathedraal, de kerk in de rotsen Temppeliaukio, het centraal station, de Oodi, de Nationale Bibliotheek van Finland en voormalig forteiland Suomenlinna.

Op een regenachtige morgen leek het ons aardig om de nieuwe metrolijn van Länsimetro te nemen en verschillende metrostations te fotograferen. Dat bleek een hele goede tijdsbesteding! De metrolijn naar het westen leidt je langs prachtig vormgegeven metrostations. Het deed ons denken aan de Noord-Zuidlijn, maar dan zonder al het gedoe.

Een bezoek aan de prachtige nieuwe Oodi is ook zeker de moeite waard. Dit is een bibliotheek nieuwe stijl, waarin bewoners niet alleen welkom zijn om een boek te komen lenen, maar die ook als ontmoetingsplaats dient. Bij de prachtig vormgegeven Oodi, zowel van binnen als van buiten, kan je zo naar binnen lopen. Vergeet ook niet het fraaie terras!

Fotograferen is ook nergens een probleem in Helsinki. We hebben geen beveiliger gezien – iedereen doet gewoon relaxed. Op straat, maar ook in gebouwen en metrostations. Dat is ook wel eens een verademing, aangezien we in Nederland steeds opgefokter worden over het nemen van foto’s (met camera’s dan, want met een mobiel in de hand is alles ogenschijnlijk anders). Werden onze camera’s en lenzen nog stuk voor stuk uit de tas gehaald bij de securitycheck op Schiphol (“nee hoor, dat is standaard tegenwoordig…”), op Vantaa Airport blijkt die standaard in ieder geval onbekend.

En wachtend op de trein naar het vliegveld na afloop van onze tijd in Helsinki, viel ons oog op de trein naar St. Petersburg. Dat is dan maar zo’n drie uur reizen. Drie keer raden waar de volgende citytrip naartoe gaat… ;-)