De boer op

Zaterdag 21 mei 2011 ging de boeken in als een stralende dag met veel wind. Nicola wist haar sluier met moeite in bedwang te houden en John kwam op een splinternieuwe tractor naar de kerk!

John en Nicola, een jong koppel uit het noorden van Lincolnshire. Nicola’s vader vertelde tijdens zijn speech dat zij vroeger nooit op een bepaald type viel, als het maar geen boer zou zijn. Drie keer raden… John’s dagelijkse werk bestaat uit het onderhouden van tractoren en in zijn vrije tijd helpt hij onvermoeibaar mee op de boerderijen van zijn vader én schoonvader. Het kan raar lopen. Ze hebben evengoed allebei volmondig ja gezegd :-)

In de late morgen toog ik naar de boerderij van Nicola’s ouders voor wat pre-wedding shots. Ik besloot haar trouwschoenen op een kleine safari te nemen. Een mooi contrast: chique schoenen tegen afbladderende verf op schuurdeuren! En omdat elke trouwdag weer anders is, moet ik als fotograaf natuurlijk ook regelmatig met wat nieuws komen. Nicola was heerlijk ontspannen en vond alles best. Haar drie bruidsmeisjes hadden meer last van zenuwen, maar dat had ook te maken met tattoos die door de strapless jurken ineens zichtbaar werden voor vaders waarvan ze al van tevoren wisten dat die deze lichaamsversieringen niet echt zouden kunnen waarderen…

Mijn mede fotograaf was ondertussen bij de kerk gearriveerd om de bruidegom en zijn “best man” vast te leggen. Twee uitermate nuchtere en humoristische mannen. Type ruwe bolster blanke pit. Veel mensen kennen hem ook niet eens als John, maar als Bruce. Naar Bruce Lee. Bruce/John wilde ook geen ringen uitwisselen en zeker nadat hij hoorde dat Prince William ook geen ring zou gaan dragen, weigerde hij pertinent. Bespeur ik daar een tikkeltje moderniteit in de tradities…?

Nicola werd traditioneel door haar vader weggegeven, die daar zichtbaar moeite mee had. Ook ‘s avonds werd dat nog eens duidelijk toen er niet alleen een eerste dans werd gedaan door het bruidspaar, maar de tweede dans speciaal voor de vader en zijn dochter was op het nummer ‘I Loved Her First’ van Heartland. Uit zijn speech bleek echter dat hij zich gelukkig prees met John als schoonzoon!

Na de ceremonie in de kerk, die toch altijd super formeel is in Engeland (zie ook de Royal Wedding; er komt weinig eigen inbreng bij kijken), ging het gezelschap naar een bekend hotel aan de rivier de Humber.  In een fraaie klassieke auto, onder het genot van een glas champagne. Daar aangekomen zagen wij onze kans schoon om een serie ‘officiële’ trouwfoto’s te maken. Hoewel we niet echt van poseren houden, ontkom je er niet aan om in ieder geval wat groepsfoto’s te maken. Maar goed, we hielden John wel bezig hoor. Hij deed op verzoek een heel aardige poging paaldansen, zie daarvoor de slideshow.

De speeches waren weer tranentrekkend. Van het lachen deze keer. Met moeite kon ik mijn camera onder controle houden. De best man hield een fantastisch betoog en aan de foto’s is duidelijk te zien dat het bruidspaar dat zeer kon waarderen, alsmede de gasten. Na het aansnijden van de taart was het dan tijd voor de eerste dans. John kon me van tevoren niet vertellen op welke muziek dit zou gaan gebeuren, maar het is helemaal goed gekomen. Op ‘I Don’t Want To Miss A Thing’ van Aerosmith deed de bruidegom goed zijn best om toch enig gevoel van ritme ten toon te spreiden ;-)

Het was wederom een geslaagde dag met een leuke familie. Ik heb de hele dag samengevat in ca. vijf minuten in de volgende slideshow: