Love Story

De trouwdag van Nathasja en Ronald begon nat (what’s new this summer?), maar verliep perfect. Niet alleen voor het koppel zelf (ze hebben allebei ja gezegd ;-)), ook voor de fotograaf. Geen fel zonlicht, mooi zacht licht, dus geen harde schaduwen en mensen met knijpende ogen. Als het maar droog blijft, vind ik alles best!

Ik denk dat ik nog nooit een bruiloft heb gefotografeerd met zoveel verschillende fotolocaties. ‘s Morgens vroeg werd ik verwacht bij de moeder van Nathasja, want daar had de bruid de nacht doorgebracht. Heel relaxed liet ze de kapper haar gang gaan toen ik binnenstapte. Ook voor een fotograaf is het altijd weer even afwachten hoe de zaken ervoor staan op de trouwdag, maar Nathasja was de rust zelve. Ik kon mijn werk goed doen en vind het lekker als ik de tijd heb om aandacht te besteden aan details, zoals foto’s van de ringen, schoenen, bloemen en natuurlijk de trouwjurk. Dat soort details maken later het verhaal van de dag compleet!

Volgens goed Hollands gebruik zou Ronald zijn bruid op komen halen en haar het trouwboeket overhandigen. Hij wist niet hoe snel hij uit de auto naar zijn bruid moest komen. Nu was er lang genoeg gewacht – hij wilde haar zíen! En met een brede glimlach kwam Nathasja langzaam de trap af. Dit vind ik misschien wel het leukste, meest ontroerende moment van een bruiloft in Nederland: het moment dat de bruidegom zijn bruid voor het eerst ziet en over het algemeen alleen maar met ongeloof kan kijken naar zoveel schoonheid. Heerlijk om daar zo dicht op te mogen staan en ook nog heel indringend foto’s te mogen maken! Nathasja en Ronald waren overduidelijk heel blij met elkaar en met de zorgvuldig gekozen outfits.

Vervolgens gingen we op pad om de officiële foto’s van de dag te maken. Daarvoor had het bruidspaar een hele fraaie locatie gekozen, namelijk de ruïne Ravesteyn in Heenvliet. Heel verrassend: midden in het dorpje ging er ergens een poort open waar ineens een heel landgoed achter verscholen lag – Harry Potter is er niets bij! En de bruidegom bleek ook nog eens prima te kunnen jongleren.;-)

Maar we vergeten bijna dat er ook nog getrouwd moest worden, op een andere locatie, dus op naar Spijkenisse. Daar aangekomen bleken er wel heel veel vrienden, familie, collega’s en kennissen op dit jawoord te zijn afgekomen. De trouwzaal was eigenlijk niet opgewassen tegen zoveel enthousiastelingen, maar de ambtenaar van de burgerlijke stand wist daar prima mee om te gaan en hield een mooi betoog. Uiteindelijk mocht dan het verlossende woord worden uitgesproken – iets dat Nathasja met verve deed: JA!!!

Op de muziek van Los Lobos met La Bamba verliet het stel de trouwzaal en konden ze de lange stroom aan felicitaties in ontvangst nemen. Na een heuse balkonscène vertrok het gezelschap naar de eindstreep van deze dag voor een feestmaal en natuurlijk het feest. De vader van Ronald hield nog een ontroerende speech voordat het glas werd geheven op het gelukkige bruidspaar.

Ook de taart was een kunststukje. Helemaal met de hand gemaakt en toegespitst op Nathasja en Ronald – prachtig!

De eerste dans ‘s avonds bleek een echte uitvoering te zijn, die het paar aardig wat instudeeruurtjes moet hebben gekost. Daarna kon het feest pas echt beginnen, waarna ik moe maar voldaan naar huis reed. Weer een geslaagde dag –  I love my job :-)

Hieronder de slide show, die ik voor elk bruidspaar maak, voor een impressie van de dag: