Winden waaien om de rotsen

De trouwdag van Mark en Emma begin oktober was op z’n zachtst gezegd nogal winderig, met zo nu en dan een flinke stortbui. Gelukkig hebben wij erg vaak mazzel wat het weer betreft en ook deze dag was geen uitzondering!

‘s Morgens was ik al rond negen uur bij de bruid. Emma zelf was heel rustig, maar haar moeder vond het wat lastiger om haar zenuwen in bedwang te houden. Haar vader ontvluchtte alle drukte en ging op zijn gemak maar eens een stuk fietsen, terwijl de bruidsmeisjes hun vriendin gezelschap hielden.

Omdat het weer zo veranderlijk was, checkten we regelmatig hoe het er buiten uitzag, maar het bleef hard waaien. Emma had nergens last van en trotseerde de wind. Na alle voorbereidingen ging ze opgewekt op weg naar het lokale kerkje om haar jawoord te geven aan de liefde van haar leven. Mark stond haar al op te wachten. Zijn ‘best man’ was zenuwachtiger dan hijzelf!

Ik blijf het wonderlijk vinden dat de bruidegom en gasten de bruid niet zien of spreken voordat de trouwceremonie begint. De bruid komt de kerk binnen, de ceremonie begint en tien minuten later is er getrouwd. Geen gelegenheid om de bruid eens even goed te bewonderen – dat komt allemaal later pas.

Toen het bruidspaar de kerk verliet, waren de laurierbomen aan beide kanten al omgewaaid en begon het ook nog eens te stortregenen. Maar ach, dat leverde juist unieke plaatjes op en Mark & Emma vonden alles best.

Na een paar tranen van blijdschap, de confetti en het achterna zitten van afgewaaide hoeden waren de meeste zenuwen verdwenen (het kan ook de champagne zijn geweest natuurlijk!), waarop het pasgetrouwde stel in een klassieke auto naar de feestlocatie werd gereden. Wij moesten hard werken om alles een beetje bij te kunnen houden, maar ook dat hoort erbij.

Het diner en het feest zouden plaatsvinden bij Normanby Hall. Toen klaarde het gelukkig op, zodat de formele trouwfoto’s een mooie blauwe lucht hebben gekregen! Wij prezen ons gelukkig, en niet alleen met het weer, ook met Mark and Emma. Ze waren heerlijk relaxed en gezellig.

Even later was het alweer tijd voor de speeches. Met een lach op onze gezichten vanwege de mooie en leuke dingen die werden gezegd, en natuurlijk die fantastische expressies. Terwijl de gasten van het diner genoten, keken wij alvast naar de foto’s en konden toen al concluderen dat dit koppel een paar echte winners zou krijgen.

We eindigden de dag met het fotograferen van de eerste dans op de muziek van Donna Lewis. De volgende dagen zouden we weer druk in de weer zijn met het verwerken van alle foto’s en het samenstellen van een trouwalbum!

Voor een impressie van de dag kan je onderstaande slideshow bekijken: