De fotografen gefotografeerd

De meest (en vaak ook eerst) gestelde vraag bij de aankondiging van ons huwelijk was hoe we dat zouden gaan doen met een fotograaf. Of dat we de dag wellicht vast zouden leggen aan de hand van selfies? Maar nee, feit is dat we de fotograaf als eerste hebben vastgelegd toen nog niemand wist van onze plannen. De belangrijkste zaken regel je tenslotte eerst ;-)

De volgende opmerking was meestal dat die fotograaf wel een held moest zijn, aangezien hij het blijkbaar aandurfde om twee fotografen te fotograferen. Alsof wij de fotograaf als ‘het bruidspaar from hell’ de hele dag in zijn nek zouden hijgen en lastig zouden vallen met onze eigen ideeën… Wij hadden ons direct al voorgenomen om deze fotograaf carte blanche te geven en ons er niet mee te bemoeien. Maar dan nog moet inderdaad wel gezegd worden dat Christiaan van SchulteSchultz Fotografie een zware taak had. Gelukkig liep alles op rolletjes en waren wij het perfecte gewillige bruidspaar!

Na een bezoek aan de kapper in de ochtend werden we rond de klok van 11 uur opgehaald door onze chauffeur met zijn klassieker: een Ford Popular. Vervolgens reden we naar de Maastoren op de Kop van Zuid, waar we op de 44e verdieping foto’s mochten maken met een prachtig uitzicht op de Erasmusbrug. Wij waren niet de enigen die zeer verguld waren met dit aanbod, ook Christiaan vond het een mooie plek. Phew! De kop van het foto’s maken was eraf en het ging lekker.

Na nog wat foto’s aan de voet van de Zwaan stapten we in de auto om de tocht naar Den Haag te beginnen. In de weken daarvoor hadden we de beste route uitgestippeld. Omdat de auto niet op de snelweg kan rijden, moesten we een geschikte en leuke route binnendoor kiezen. En dan blijkt dat er wel heel veel drempels en andersoortige obstakels op de wegen worden gezet…

We maakten van dit uurtje gebruik om even een kleine lunch te nuttigen. Onderweg werden we met bewondering nagekeken door met name de heren, die vooral geïnteresseerd waren in zo’n fraaie oldtimer. De dames keken weer meer vertederd naar het bruidje en van de politie kregen we een thumbs up.

In Den Haag aangekomen maakten we foto’s op het Lange Voorhout en voor het Escher Museum (voormalig paleis van Koningin Wilhelmina) voordat we moed in gingen drinken bij Bodega de Posthoorn. Achteraf was dat helemaal niet nodig, want de zenuwen bleven de hele dag afwezig. Maar voor de zekerheid hebben we er toch een proseccootje ingegooid – je weet tenslotte maar nooit ;-)

Om half vijf werden we verwacht in het oude stadhuis van Den Haag. Een prachtig pand met een even zo fraaie trouwzaal. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben allebei “ja” gezegd en gaan nu als getrouwd stel door het leven! ‘s Avonds hebben we heerlijk geborreld en gegeten met zo’n 100 gasten. Wij hebben enorm genoten en gemerkt dat, hoewel we veel bruiloften van dichtbij mee hebben gemaakt, het toch heel anders is als je zelf gaat trouwen.

De dag na de bruiloft stond er een zg. Trash the Dress fotoshoot gepland op het strand van Scheveningen. Ik heb zo’n fotoshoot aan bijna elke bruid voorgesteld, maar ik kreeg altijd alleen maar blikken van ongeloof terug. Zelf leek het mij juist heel leuk om iets te doen dat anders dan anders is en de trouwjurk kan ik verder toch niet meer dragen.

Het zeewater was lekker op temperatuur en hoewel het ietwat tegennatuurlijk voelde om ‘op chique’ de zee in te lopen, maakte dat gevoel al snel plaats voor heel veel lol. We hoefden niet eens heel ver de zee in om omver geworpen te worden door de golven. We trokken aardig wat bekijks en mensen feliciteerden ons met de melding dat dit wel een koude start was! Maar wij vonden het heerlijk en ook Christiaan was zichtbaar blij met deze bizarre day after.

Eén van de taarten die nog over was, werd ingezet om mee te gooien en toen was de pret compleet. Wij kunnen een Trash the Dress dus zeker aanraden en we werken er graag aan mee.

Al met al hebben wij een geweldige twee dagen gehad! Met dank aan Christiaan voor de schitterende foto’s – wij zijn er helemaal happy mee!