Erwin Olaf

Tijdens de Nacht van NRC (op 10 november 2018) vertelde fotograaf Erwin Olaf in een interview met Rianne van Dijck over zijn werk, zijn kijk op het creatieve proces en de reden waarom hij fotograaf is geworden. Het was verrassend hoe pragmatisch hij denkt als hij fotografeert en opdrachten uitwerkt en uitvoert. Veel kunstcritici lijken daardoor te veel denkwerk en gedachten in zijn werk te leggen.

Hij koos voor fotografie in plaats van schrijven of schilderen vanwege de grenzen die het je meegeeft. Als je eenmaal een foto hebt, is dat dé basis voor het verdere ontwikkel- en afdrukproces. Zo was het in ieder geval in vroeger tijden, toen we allemaal nog met 35 mm negatief werkten. Je kunt dan dingen aanpassen en retoucheren, maar alleen tot op zekere hoogte. Bij schrijven en schilderen kan je bezig blijven. Continu ‘tweaken’ of zelfs opnieuw beginnen. En dat zo lang je wilt. Dat laatste zou het voor Erwin Olaf heel moeilijk maken om iets definitief te maken. Die grenzen brengen dus ook een bevrijding voor hem met zich mee. Zowel hijzelf als collega’s beschouwen hem als een neurotische perfectionist.

De foto op het scherm heeft hij gemaakt als protest tegen de aanslag op Charlie Hebdo in 2015. Hij heeft toen een tweeluik gemaakt, getiteld “Anger and Tamed”, als eerbetoon aan de slachtoffers en om uit te drukken wat dit met hem deed. “Anger” komt het dichtst in de buurt van de woede die hij voelde toen hij net van de aanval hoorde. “Tamed” betreft het gevoel dat hij nu heeft: iedereen gaat over de orde van de dag. Langzaam maar zeker worden de normen van een ander opgedrongen. Maar toch moeten we laten zien dat we niet het zwijgen worden opgelegd of een bit worden ingedaan- zoals bij een paard!

Erwin Olaf staat bekend om zijn reclamefotografie en zijn autonome werk. Beide zijn meerdere keren bekroond. Hij won een Amerikaanse Lucie Award voor zijn oeuvre en in 2011 de Johannes Vermeer prijs.