Nieuwjaarsduik 2015
- At January 03, 2015
- door Esther
- In Reportages
- 0
Ook in 2015 vond de Nieuwjaarsduik in Scheveningen weer plaats. Deze duik is traditiegetrouw de grootste duikplaats. Er doken circa 10.000 mensen om klokslag 12.00 uur in de Noordzee. Ondanks de relatief warme watertemperatuur van 7 graden Celsius, was het toch een koude duik voor de deelnemers. Door een combinatie van een buitentemperatuur van 4°C en een stevige wind (windkracht 5) lag de gevoelstemperatuur 1 graad onder nul.
De duik in Scheveningen is begonnen in 1965. Het was een initiatief van Jan van Scheijndel, de ex-Kanaalzwemmer van de Zwemclub Residentie. Aan de duik werd toen door zeven deelnemers deelgenomen. In de loop van de tijd groeide de nieuwjaarsduik van enkele excentrieke fanatiekelingen en bikkels tot een massa evenement. Alleen in 2007 is de duik één keer afgelast; na 39 jaar. Door extreem slecht weer vonden de brandweer, politie, reddingsbrigade, gezondheidsdiensten en de gemeente Den Haag het toen onverantwoord om de duik door te laten gaan.
De 2015 duik verliep niet helemaal vlekkeloos. Om de deelnemers warm te houden wordt er voorafgaand aan de duik voor een warming-up gezorgd. Er treden dan een DJ en artiesten op. Onder andere het gehele après-ski repertoire komt dan voorbij. Maar dit keer viel een half uur voor de daadwerkelijke duik de gehele muziekinstallatie uit. Dit zorgde voor enige paniek bij de organisatie. De warming-up werd evenwel goed gemaakt door een hartverwarmend ‘optreden’ door twee leden van de Haagse reddingsbrigade. Voor een onverwacht huwelijksaanzoek ging hij op het centrale podium op zijn knieën voor haar.
Herfst in juli
- At July 20, 2011
- door Esther
- In Bruiloften
- 0
Dat verwacht je niet zo snel: een herfstachtige dag medio juli… Het was wel werkelijkheid voor Kirsty en Danny, maar hoewel ze het jammer vonden lieten ze hun trouwdag er niet door bederven. En ach, een bruid die droog wordt gehouden door drie grote paraplu’s en iemand die de jurk moddervrij houdt, levert ook weer leuke foto’s op ;-)
We begonnen de dag bij de ouders van Kirsty. Hun kleindochter Hope was schattig aangekleed, maar moest even wennen aan al die bedrijvigheid. Ik moest erg mijn best doen om haar voor me te winnen, zodat ik foto’s mocht maken, want ze vertrouwde me niet zomaar. Na verloop van tijd vond ze het echter allemaal best en heb ik een paar prachtige foto’s kunnen maken!
Danny stond inmiddels op zijn bruid te wachten in St. Mary’s Church in Barton-upon-Humber (Lincolnshire, Engeland). De chauffeur van de klassieke cabrio (met de kap dicht uiteraard…) moest een aantal keer naar de kerk en terug rijden om iedereen daar te krijgen. In de tussentijd was de tweede fotograaf daar bezig om alvast wat foto’s te maken van de gasten.
Een enthousiaste, nog vrij jonge pastoor gaf me bij binnenkomst in de kerk aan dat ik met alle plezier naar boven mocht lopen voor een mooi overzicht. Ook was het geen probleem, en dat was de eerste keer dat ik dit in Engeland meemaakte, om gedurende de hele ceremonie foto’s te maken. Het enthousiasme van de pastoor was aanstekelijk en hij hield een fantastisch betoog over waarom de regen toch écht niet erg was.
Hope liep tijdens de ceremonie de hele kerk door, lachte naar iedereen en stal de show. Perfect voor de fotograaf en met mij alle gasten ook in het bezit van een camera ;-)
Het mocht dan pijpestelen regelen, het licht was fantastisch, zeker ook in de kerk zelf! Een bruidspaar hoopt altijd op zon, ik op grijs weer, juist vanwege het licht. En toen het bruidspaar de kerk uitkwam, werd het zelfs even droog. Een paar minuten maar, precies genoeg om even de kap van de cabrio open te gooien en wat foto’s te maken. Het leek wel een beroemd stel, zoveel fotografen stonden er om de auto heen!
Vervolgens begaf het gezelschap zich naar The White Heather in Market Rasen, een half uur rijden. Wéér kwam het met bakken uit de lucht… Met een drankje en een hapje begon de receptie en toen hadden we echt mazzel: het werd droog! Een perfect moment voor nog wat foto’s in de mooi aangelegde tuin en natuurlijk de groepsfoto’s. We lieten de bruidegom, vaders, best man, bruidsjonker en “ushers” (het Nederlandse equivalent bestaat bij mijn weten niet: dit zijn de heren die iedereen hun plaats wijzen in de kerk e.d.) nog een fraaie sprong maken. Altijd leuk om de jongetjes in de mannen naar boven te halen!
De speeches vonden plaats bij aanvang van het diner en dat was bij deze bruiloft voor ons ook de afsluiting. Iedereen had weer goed z’n best gedaan. Het waren grappige, maar zeker ook ontroerende speeches, waarbij vooral de bruidegom het tot zijn eigen verbazing niet droog hield. Hoe hij in tranen kon zijn op zo’n blijde dag, vroeg hij zich hardop af.
Het was geslaagd en zo zie je maar weer: na regen komt altijd zonneschijn! Kijk naar de slide show om een indruk te krijgen van de dag:
Cheers!
Mark en Emma proosten op hun huwelijk.