Barcelona
- At May 25, 2015
- door Esther
- In Reportages
0
Soms kan een stad heel lang op je verlanglijstje staan en sneuvelt een bezoek eraan toch steeds aan plaatsen met meer prioriteit. Dat was het geval met Barcelona voor mij, maar in mei van dit jaar kwam het er dan toch van. Geen spijt, dat is de belangrijkste conclusie. De week van Hemelvaart was een schitterende week in Barcelona, met temperaturen die begonnen met 25 graden en soms zelfs opliepen tot 32!
Zoals we de laatste jaren steeds doen, huurden we een appartement in plaats van een hotel. Dat ging ook dit keer weer naar volle tevredenheid via www.apartmentbarcelona.com. We zaten midden in het stadsgewoel en, zo weten we inmiddels, dat houdt nooit op in Barcelona ;-) Maar wie wil er nu teveel slapen als er zoveel te zien is?
Hoewel natuurlijk vreselijk toeristisch, stond de Sagrada Família wel bovenaan het lijstje. De ontwerpen van Gaudí spreken tot de verbeelding, ook als je ze niet kunt waarderen. De gedachten achter de ontwerpen, de mate van detail, de grootsheid van het bouwwerk: heel indrukwekkend allemaal. Zorg dat je van tevoren je tickets online boekt, dan hoef je niet in een eindeloze rij te wachten.
De werken van Gaudí zijn op diverse plaatsen in Barcelona te zien. En goed herkenbaar, zelfs voor een leek. De door hem ontwerpen huizen, zoals Casa Milà en Casa Batlló, kan je bezoeken. Er worden wel zeer stevige toegangsprijzen (ca. € 20!!) gerekend. Daarmee wordt een tripje Barcelona behoorlijk duur, maar gelukkig wordt dat ruimschoots goedgemaakt door lekker eten en drinken voor zeer schappelijke prijzen. Mits je wegblijft bij de echte toeristische plekken in de stad. Te herkennen aan rood verbrande blonde en grijze koppies ;-) Overigens is het Palau Guëll, een van de eerdere werken van Gaudí, ook heel interessant om te bezoeken en een stuk betaalbaarder.
Voor de shoppers onder ons is Barcelona ook een prima plek. Zo is de voormalig stierenvechtarena ‘Las Arenas’ omgebouwd tot winkelcentrum met behoud van de originele façade. Ook voor fotografen een leuke plek, want je hebt een mooi uitzicht op Plaça Espana en dat is dan weer een bekend plein in de stad. Op de bovenste ring bevinden zich allemaal restaurantjes waar je prima even een drankje kunt doen voordat je weer verder op ontdekkingstocht gaat door de stad.
Als je de stad even wilt ontvluchten, is een bezoek aan Montserrat zeker de moeite waard. (Het gelijknamige drankje is ook lekker ;-)) Je kunt er op verschillende manieren komen. Wij hebben de gondel naar boven genomen, maar met de trein of funiculair kan ook. Het klooster dat zich op de berg bevindt is prachtig!
Eigenlijk is vijf dagen Barcelona niet genoeg om alles van de stad te zien, maar we hebben ons best gedaan! Wij hebben veel gelopen, maar de metro brengt je ook op veel plekken. Koop een 10-rittenkaart en de rest spreekt voor zich. En als je je afvraagt waarom er veelal in drie talen informatie wordt gegeven: dat is Catalaans, Spaans en Engels. En Catalaans is écht anders dan Spaans, dat verschil moet wel worden erkend.
Je hebt lekkere lange dagen, want eten doen de Spanjaarden echt niet voor half negen ‘s avonds. Maar als je tussendoor wat cortados (espresso’s met opgeklopte melk) drinkt in een van de vele koffiebarretjes, is het goed uit te houden. Barcelona is zeer de moeite waard!
An der schönen blauen Donau
- At May 29, 2013
- door Esther
- In Reportages
- 0
Blauw is de Donau al lang niet meer, maar het was aangenaam vertoeven in Wenen. Terwijl Nederland nog rilde van de steeds aanhoudende kou was het in Wenen heerlijk weer. Perfect voor foto’s en warm genoeg om in een t-shirt rond te lopen en tussendoor een drankje te doen op een terras.
Na een vertraging van dik twee uur door een falende motor (en een falende KLM, want alle passagiers waren op den duur hard toe aan wat vocht, maar daar werd helaas niets aan gedaan anders dan een vriendelijke glimlach van de stewardessen…) stegen we dan toch op van de Polderbaan richting Wenen. Gelukkig was de vlucht geen graadmeter voor de rest van de trip, want de koffie vloog letterlijk uit de bekertjes door de turbulentie. Geheel volgens de Wet van Behoud van Ellende kregen we geen toestemming om hoger danwel lager te vliegen om de turbulentie enigszins te omzeilen, dus anderhalf uur later kwamen we volledig geshuffeld aan in Wenen. Jammer dat ik de Wiener Melange met Sachertorte van 10 uur had gemist, maar er zijn ergere dingen en het zonnetje maakte veel goed!
Nadat ik met de supersnelle CAT (City Airport Train) in 16 minuten midden in Wenen stond, kon ik de stad gaan verkennen. En ik was gelijk weg van deze prachtige, statige, muzikale stad. Niet gehinderd door enige voorkennis ben ik gewoon gaan lopen en dat gaat prima in Wenen. Je kunt ook met de tram, metro of bus, maar de bezienswaardigheden liggen veelal op loopafstand en dan geef ik de voorkeur aan lopen.
‘s Avonds was het dan tijd voor de échte Wiener Schnitzel. Zo eentje uit de categorie ‘lap vlees’ ;-) Heeeerlijk gegeten en in goed gezelschap! Lekker met wat glazen Grüner Veltliner en dan intens tevreden terugkeren naar het city appartement. Ook al zo’n succes: lekker veel ruimte voor een zachtere prijs dan een hotelkamer.
De volgende dag had ik met wat dames afgesproken de enige echte Apfelstrudel te gaan eten bij Demel. De pattisiers waren al druk in de weer met het maken van een lange rij Sachertorten, maar ik wist me te beperken tot een zo goed als calorievrije (…) Apfelstrudel. En er was geen woord te veel gezegd over de kwaliteit van Demel, mmm!
De drie resterende dagen in zonovergoten Wenen werden goed besteed aan het bezoeken van de bekende eyecatchers. Zo had ik de tip gekregen dat de Stephansdom ‘s morgens al heel vroeg open is en dus stond ik zaterdagmorgen om half zeven al buiten met de camera om Wenen te zien ontwaken. De kerk was inderdaad open en er was zelfs al een bescheiden dienst gaande voor de echte fanatiekelingen! Religie kent geen tijd ;-) Perfect voor een fotograaf om niet gestoord te worden door flitsende toeristen die vooral goed zijn in het in de weg lopen van een mooi shot. Als je zo vroeg bent, hoef je bovendien niet te betalen en dat is voor een Hollander natuurlijk een buitengewoon goed argument om er vroeg bij te zijn.
Een andere aanrader is een rondleiding door de Staatsopera en door de Musikverein. De laatste is de thuishaven van het Philharmonisch Orkest en jaarlijks spelen zij in de Gouden Zaal het welbekende Nieuwjaarsconcert. Yep, dat is dat klassieke concert dat je vroeger verplicht moest kijken van je ouders, hoewel je het toen waarschijnlijk helemaal niet kon waarderen… Tijdens de rondleidingen krijg je leuke feiten te horen (zo beschikt de opera over 170.000 kostuums voor de vele voorstellingen!) en leer je waarom de akoestiek in beide zalen zo goed is. De rondleidingen kosten slechts €6 en duren ca. 45 minuten, dus daarvoor hoef je het niet te laten.
In Wenen moet je natuurlijk ook even naar de creatieve architectuur van meneer Hundertwasser kijken. Zijn sprookjesachtige, speelse ontwerpen zijn (waarin rechte lijnen ontbreken) heel populair. Het blijft toch wonderlijk om een heuse vuilverbrandingsfabriek te zien in Efteling-stijl! De meeste toeristen beperken zich tot het bezoeken van het Hundertwasserhaus en het Kunsthaus, maar als je de metro pakt naar Spittelau kan je foto’s maken zonder toeristen.
Resten de overige kerken (Karlskirche, Peterskirche), het Prater (voor wie van kermissen houdt), de Hofburg, een rondrit in een open paardenkoets en de Gasometer (vier heringerichte voormalige gasopslagtanks). Ik zet doelbewust Slot Schönbrunn niet in dit rijtje, tenzij je het heerlijk vindt om tussen Oh my God knauwende Amerikanen voetje voor voetje door het voormalige paleis van Sissy te schuifelen. Ieder z’n ding – mij krijg je er niet warm voor.
Al met al is Wenen een fijne stad om te bezoeken. Betaalbaar, veilig, schoon (op de paardenpis na dan…) en ‘gemütlich’. Jammer dat een vliegticket zoveel moet kosten en dat er weinig alternatieven zijn voor KLM, aangezien die vliegmaatschappij wat mij betreft tegenwoordig ook in de categorie ‘low service carrier’ valt met toeslagen voor normale bagage en 30 gram pinda’s als maaltijd tijdens de vlucht…
Onderstaand een foto slideshow die de trip kort samenvat:
Kleurrijk Istanbul
- At June 11, 2012
- door Esther
- In Nieuws
- 0
Nooit eerder was ik in Turkije geweest, of er zelfs maar door aangetrokken, maar nu was ik in de gelegenheid een vijfdaags bezoek te brengen aan Istanbul en die kans liet ik toch niet lopen!
Mijn moeder klaagde vroeger al over mijn gebrek aan geografische kennis (…) en zodoende heb ik een goed excuus om te bekennen dat ik niet eens wist dat Istanbul uit een Europees en een Aziatisch deel bestaat. De aankomst was op de luchthaven in het Aziatische deel en dat betekende een flinke reis naar het hotel dat zich in het Europese deel bevond. Nou mag ik graag in het buitenland vertoeven, de reis er naar toe vind ik he-le-maal niets. En in dat opzicht werd mijn geduld (of liever gezegd het gebrek daaraan) goed op de proef gesteld onderweg naar Istanbul. Alle vormen van transport had ik gehad toen ik uiteindelijk in het hotel aankwam: trein, vliegtuig, bus, boot én tram!
Maar…, het was allemaal de moeite waard. Ik stapte in een andere wereld. Een wereld van veel kleur, lekker eten, fascinerende historie, een enorme hoeveelheid moskeeën waaruit vijfmaal daags het gebed als een deken over de stad werd gelegd en vooral ook overal mensen van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat.
So much to do, so little time to do it in! Toch heb ik aardig wat bezienswaardigheden gehad. Natuurlijk de Ayasofya, wát een gebouw. Enorm! De Blauwe Moskee, waar ik de gang van zaken op z’n minst fascinerend vond: een enorme ruimte waar de mannen kunnen bidden en een klein hokje voor de vrouwen. De wasplaatsen voor mannen aan de buitenkant van de moskee, voorafgaand aan een bezoek: voeten wassen, maar dan wel weer gewoon dezelfde sokken aantrekken!!
De gekte in de Grand Bazaar en de Spice Bazaar en het spel van afdingen. Iedereen wil je wat verkopen, maar wie moet je geloven? Ze roepen allemaal dat de prijs écht niet lager kan en dat zij de beste kwaliteit leveren ;-) De prachtige kruiden en theesoorten, allemaal uitgestald voor de verkoop. Ik had van alles wel wat mee willen nemen…
Het Topkapi paleis vond ik teleurstellend. Het is een enorm paleis, maar zo verschrikkelijk druk dat je bijna geen stap kunt zetten. En de moslims worden toch lichtelijk opgewonden van de relieken van de profeet Mohammed die daar liggen, dus dat geduw en getrek maakt de drukte er niet draaglijker op.
Je bent geen goede chauffeur als je niet toetert. Er wordt wat afgetoeterd in Istanbul. Het lijkt ook wel of de automobilisten maar wat doen, wat natuurlijk resulteert in een gezellige chaos. De gemiddelde Nederlander zou uit zijn pannetje gaan, maar in Istanbul druk je dan gewoon verveeld op je claxon!
Aan eten en drinken geen gebrek in deze dynamische stad. Restaurants en eettentjes zijn tot in de nacht open en je kunt er heerlijk eten. En dan even een stukje baklava halen om in stijl af te sluiten. In tegenstelling tot de overmatig zoete baklava die je hier wel eens aantreft, is het daar écht lekker. Nog steeds zoet, maar het glazuur springt niet spontaan van je tanden. Zelf ben ik geen fan van Turkish delight, maar ik heb me laten vertellen dat daar hetzelfde voor geldt.
Als afsluiting heb ik een bezoek gebracht aan een traditionele hammam. Ik kan eerlijk zeggen dat ik dat drie dagen later nog steeds voelde! Zo’n scrub, wasbeurt en massage gaat bepaald niet zachtzinnig, dus als je denkt eens lekker te ontspannen dan kom je bedrogen uit. Als ik mijn best doe, kan ik nog steeds hier en daar de belachelijk gespierde duimen van mijn masseur voelen!
Onderstaand de inmiddels traditionele foto slideshow van mijn bezoek aan Istanbul:
