Meer van hetzelfde

Ineens kreeg ik een geboortekaartje in de brievenbus. Van de buren. Zonder dat ik ook maar iets gemerkt had (wonen in Rotterdam en werken in Amersfoort zorgt ervoor dat ik het grootste gedeelte van de dag niet thuis ben), was er een tweeling geboren bij de buren! Ze kregen allebei een stoere naam: Mason en Boaz. Hoewel de heren behoorlijk vroeg om de hoek waren komen kijken, mochten ze na een kort verblijf in het ziekenhuis al naar huis.

Zes weken later zitten ze nog altijd niet op de 9 maanden van een voldragen zwangerschap, maar het gaat uitstekend. Ook als fotomodel deden ze prima mee, alhoewel ze soms nog wat last hadden van sterallures. Huilen en luiers volpoepen bedoel ik dan ;-)   Gelukkig kan deze fotograaf daar goed omheen werken. Maar eigenlijk moet alle lof naar de ouders, want het is hard werken met twee kleintjes in één keer!

Zowel mama als papa waren ondanks alle hectiek en het ritme van slapen, eten, poepen, slapen, eten, poepen volkomen relaxed. Wel wat moe van de voedingen in de nachtelijke uren natuurlijk, maar anders dan dat vinden ze het allemaal best.

Kijkend naar de tweeling vroeg ik me af hoe je ze uit elkaar zou kunnen houden… En toen bleek het niet eens om een identieke tweeling te gaan. Mason en Boaz zijn “gewoon” broers! Inderdaad, als je héél goed kijkt, kan je zien dat de één net wat forser is dan de ander. Maar verder zou ik een naambordje nodig hebben.

Ik ben benieuwd hoe deze jochies zich verder gaan ontwikkelen en of ze later nog net zo op elkaar lijken als nu! De grote wisseltruc uithalen en ge(mis)bruik maken van het tweeling zijn. Enjoy gentlemen!