Kleurrijk Istanbul

Nooit eerder was ik in Turkije geweest, of er zelfs maar door aangetrokken, maar nu was ik in de gelegenheid een vijfdaags bezoek te brengen aan Istanbul en die kans liet ik toch niet lopen!

Mijn moeder klaagde vroeger al over mijn gebrek aan geografische kennis (…) en zodoende heb ik een goed excuus om te bekennen dat ik niet eens wist dat Istanbul uit een Europees en een Aziatisch deel bestaat. De aankomst was op de luchthaven in het Aziatische deel en dat betekende een flinke reis naar het hotel dat zich in het Europese deel bevond. Nou mag ik graag in het buitenland vertoeven, de reis er naar toe vind ik he-le-maal niets. En in dat opzicht werd mijn geduld (of liever gezegd het gebrek daaraan) goed op de proef gesteld onderweg naar Istanbul. Alle vormen van transport had ik gehad toen ik uiteindelijk in het hotel aankwam: trein, vliegtuig, bus, boot én tram!

Maar…, het was allemaal de moeite waard. Ik stapte in een andere wereld. Een wereld van veel kleur, lekker eten, fascinerende historie, een enorme hoeveelheid moskeeën waaruit vijfmaal daags het gebed als een deken over de stad werd gelegd en vooral ook overal mensen van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat.

So much to do, so little time to do it in! Toch heb ik aardig wat bezienswaardigheden gehad. Natuurlijk de Ayasofya, wát een gebouw. Enorm! De Blauwe Moskee, waar ik de gang van zaken op z’n minst fascinerend vond: een enorme ruimte waar de mannen kunnen bidden en een klein hokje voor de vrouwen. De wasplaatsen voor mannen aan de buitenkant van de moskee, voorafgaand aan een bezoek: voeten wassen, maar dan wel weer gewoon dezelfde sokken aantrekken!!

De gekte in de Grand Bazaar en de Spice Bazaar en het spel van afdingen. Iedereen wil je wat verkopen, maar wie moet je geloven? Ze roepen allemaal dat de prijs écht niet lager kan en dat zij de beste kwaliteit leveren ;-) De prachtige kruiden en theesoorten, allemaal uitgestald voor de verkoop. Ik had van alles wel wat mee willen nemen…

Het Topkapi paleis vond ik teleurstellend. Het is een enorm paleis, maar zo verschrikkelijk druk dat je bijna geen stap kunt zetten. En de moslims worden toch lichtelijk opgewonden van de relieken van de profeet Mohammed die daar liggen, dus dat geduw en getrek maakt de drukte er niet draaglijker op.

Je bent geen goede chauffeur als je niet toetert. Er wordt wat afgetoeterd in Istanbul. Het lijkt ook wel of de automobilisten maar wat doen, wat natuurlijk resulteert in een gezellige chaos. De gemiddelde Nederlander zou uit zijn pannetje gaan, maar in Istanbul druk je dan gewoon verveeld op je claxon!

Aan eten en drinken geen gebrek in deze dynamische stad. Restaurants en eettentjes zijn tot in de nacht open en je kunt er heerlijk eten. En dan even een stukje baklava halen om in stijl af te sluiten. In tegenstelling tot de overmatig zoete baklava die je hier wel eens aantreft, is het daar écht lekker. Nog steeds zoet, maar het glazuur springt niet spontaan van je tanden. Zelf ben ik geen fan van Turkish delight, maar ik heb me laten vertellen dat daar hetzelfde voor geldt.

Als afsluiting heb ik een bezoek gebracht aan een traditionele hammam. Ik kan eerlijk zeggen dat ik dat drie dagen later nog steeds voelde! Zo’n scrub, wasbeurt en massage gaat bepaald niet zachtzinnig, dus als je denkt eens lekker te ontspannen dan kom je bedrogen uit. Als ik mijn best doe, kan ik nog steeds hier en daar de belachelijk gespierde duimen van mijn masseur voelen!

Onderstaand de inmiddels traditionele foto slideshow van mijn bezoek aan Istanbul: