Dodenherdenking 2013

Als kind al keek ik naar de Dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte. Omdat het moest, zeg ik er eerlijk bij. Ik vond dat toen allemaal wat overdreven en bleef veel liever buiten spelen met de kinderen uit de straat. Maar nee, wij werden rond half acht naar binnen gemaand, zodat we fris en fruitig naar de Dodenherdenking konden kijken en de twee minuten stilte in acht konden nemen. Later hield ik, waar ik ook was, altijd twee minuten stilte. Door de opvoeding (die hakt er toch meer in dan je soms wilt!!), maar zeker ook omdat ik het toen wél belangrijk vond.

Zo’n bekend onderdeel van je leven en er toch nog nooit geweest zijn, dat wilde ik eens aanpakken. En dus vroeg ik een foto-accreditatie aan om foto’s te mogen maken tijdens de herdenking. 4 Mei was een prachtige lente-avond en het was dan ook druk op de Waalsdorpervlakte (naar later bleek hebben zo’n 4.000 mensen de stille tocht bijgewoond). Ik was al onder de indruk van het feit dat al deze mensen van diverse pluimage en ook veel kinderen het geduld konden opbrengen om te wachten tot de stille tocht zou beginnen. Het is bovendien een aardig stuk lopen om bij het monument en de Bourdonklok te komen.

De Bourdonklok, ook zo’n bekend fenomeen. Het geluid van de klok wordt een eind gedragen over de Waalsdorpervlakte en ook op televisie zag het er altijd indrukwekkend uit. Wel veel groter en ruimtelijker dan het in werkelijkheid is (het bedrog van de camera’s!), maar daarom niet minder indrukwekkend. Nu ik er zo dichtbij stond en het gedreun van de klepel die tegen de wand van de klok klapt letterlijk door mijn lijf trilde, vond ik de symboliek nog mooier.

Het respect van de aanwezigen voor de trieste gebeurtenissen van lang geleden, de bereidheid te wachten en stil te zijn, hebben een behoorlijk diepe indruk op me gemaakt. Wat goed om te zien dat mensen hun kinderen meenemen naar deze stille tocht en ze zo meegeven dat we het nooit meer zover moeten laten komen. De gedachte die me dan echter ook altijd bekruipt, is dat het helaas wel gebeurt. Nu elders in de wereld, maar het respect voor elkaar is ook in Nederland vaak ver te zoeken. Bij de Dodenherdenking werd ik me daar nog eens bewust van en hopelijk alle andere aanwezigen ook. We moeten toch ergens beginnen…